Mechanika starożytnej egipskiej praktyki magicznej

Opinie czytelników

Książka jest szczegółowym i akademicko rygorystycznym badaniem starożytnych egipskich praktyk magicznych, w szczególności koncentrującym się na koncepcji „heka” i jej implikacjach dla religii. Została dobrze przyjęta ze względu na dogłębność badań i przejrzystość, chociaż zauważono, że treść jest bardziej odpowiednia dla odbiorców naukowych niż zwykłych czytelników. Recenzenci wspomnieli o pewnych wadach logistycznych, takich jak ograniczony indeks.

⬤ Szybka dostawa i dobrej jakości wygląd książki.
⬤ Dogłębna i kompleksowa analiza egipskich praktyk magicznych.
⬤ Zawiera liczne przypisy i odniesienia, dzięki czemu jest cennym źródłem do badań.
⬤ Przejrzysty i szczegółowy styl pisania.
⬤ Oferuje znaczący wgląd w relacje między magią a religią w starożytnym Egipcie.

⬤ Nie nadaje się do lekkiej lektury; bardziej odpowiednia dla odbiorców akademickich.
⬤ Ograniczony indeks tematów, co utrudnia nawigację w poszukiwaniu konkretnych zagadnień.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Mechanics of Ancient Egyptian Magical Practice

Zawartość książki:

Do tej pory żadne kompleksowe podejście do egipskiej magii nie skupiało się na praktyce maga. Zarówno badania ogólne, jak i publikacje tekstowe podkreślały zamiast tego elementy religijne w treści recytowanych zaklęć, podczas gdy towarzyszące im instrukcje, z ich winietami i listami materiałów, instrumentów i działań rytualnych, pozostały niezbadane.

Niniejsze studium stanowi pierwsze krytyczne badanie takich "technik magicznych", ujawniając ich powszechne występowanie i kluczowe znaczenie dla wszystkich egipskich praktyk "religijnych" od najwcześniejszych okresów po erę koptyjską, wpływając również na grecko-egipskie papirusy magiczne. Autor omawia również "pogańsko-egipski" wpływ na praktyki Starego i Nowego Testamentu oraz na życie koptyjskich Ojców Pustyni. Trzecie wydanie jest przedrukiem drugiego, które zawierało drobne poprawki z oryginalnego wydania.

Niniejszy tom jest znaczącym rewizjonistycznym podejściem do starożytnej magii egipskiej.

W wyniku metodycznej analizy zarówno zapisów tekstowych, jak i archeologicznych, Ritner dochodzi do wniosku, że granice między starożytną egipską magią, religią i medycyną nie były tak ściśle przestrzegane, jak uważają współcześni komentatorzy. Ponadto kategorycznie zaprzecza częstym próbom współczesnych zdefiniowania starożytnej magii egipskiej jako zjawiska związanego z nadprzyrodzonymi zjawiskami, praktykowanego głównie w niecnych celach sub rosa przez ściśle obserwowanych, jak uważają współcześni komentatorzy.

Co więcej, kategorycznie zaprzecza częstym próbom współczesnych zdefiniowania starożytnej magii egipskiej jako zjawiska związanego z nadprzyrodzonymi zjawiskami, praktykowanego głównie w niecnych celach sub rosa przez osoby spoza głównego nurtu religijnego. Wciągający styl prozy Ritnera i sprawna egzegeza nawet najbardziej tajemniczego materiału sprawiają, że czyta się go z łatwością. Ale co ważniejsze, treść pracy gwarantuje, że stanie się ona istotnym narzędziem odniesienia dla wszystkich zaangażowanych w jakikolwiek aspekt religii starożytnego Egiptu.

(Z recenzji R. S. Bianchi w Journal of the American Oriental Society 114 (1994) 513-14).