Mechanika

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Mechanics

Zawartość książki:

MECHANIKA autorstwa WILLIAMA FOGGA. Pierwotnie opublikowana w 1937 roku. Mechanika jest nauką przyrodniczą i jak każda nauka przyrodnicza wymaga dla jej zrozumienia obserwacji i znajomości ogromnego zbioru indywidualnych przypadków. Dlatego też rozwiązywanie problemów ma pierwszorzędne znaczenie w całym studium tego przedmiotu. Mechanika nie jest jednak przedmiotem empirycznym w tym sensie, w jakim empiryczne są fizyka i chemia, gdy mają do czynienia z granicznym obszarem ludzkiej wiedzy. Te ostatnie biorą pod uwagę ogromną liczbę pojedynczych faktów, których nie da się jeszcze uporządkować w ramach kilku praw lub postulatów. Prawa mechaniki, podobnie jak prawa geometrii, w pierwszym przybliżeniu są prawami, które wyjaśniają ruch piłki golfowej, żyroskopu lub samochodu wpadającego w poślizg, i które umożliwiają obliczanie tablic księżycowych i przewidywanie zaćmień, te prawa są znane i będą tak samo nowe i ważne za dwa tysiące lat, jak w niedawnej przeszłości nauki, kiedy po raz pierwszy pojawiły się w świetle dnia. W tym miejscu pojawia się zatem problem szkolenia studentów Mechaniki w celu zapewnienia im ogromnego zasobu materiału i rozwinięcia w nich nawyków myślowych, które odsyłają nowy problem z powrotem do kilku podstawowych praw przedmiotu.

Fizyk jest żywo zainteresowany pierwszym wymogiem i stara się go spełnić zarówno poprzez proste eksperymenty laboratoryjne, jak i poprzez problemy w części ogólnego kursu fizyki, która jest szczególnie poświęcona mechanice. Zainteresowanie matematyka zbyt często zaczyna się od prędkości wirtualnych i zasady dAlembertsa oraz zasad wariacyjnych, z których najważniejsza jest zasada Hamiltona. Obaj mają rację, w tym sensie, że nie robią nic złego, ale każdy z nich ma tak fragmentaryczny pogląd na cały temat, że jego praca jest nieskuteczna. Świat, w którym żyli chłopiec i dziewczynka, jest prawdziwym laboratorium elementarnej mechaniki. Piłka tenisowa, piłka golfowa, muszla na rzece, samochód, stary dobry Model T, w swoich czasach, oraz domowe samochody i łodzie motorowe, które młodzi ludzie budują i będą budować, amatorska prasa drukarska, gry, w których mechanika ciała jest częścią, wszystko to zapewnia uczniowi bogate doświadczenie laboratoryjne, zanim rozpocznie systematyczne studiowanie mechaniki. To właśnie z tego doświadczenia nauczyciel mechaniki może czerpać, czerpać i jeszcze raz czerpać. Cambridge Tripos sprzed ponad pięćdziesięciu lat został w ostatnich latach zdyskredytowany, a krytyka ta nie była bezpodstawna. Była to metoda, która, jak twierdzili jej przeciwnicy, kształciła osoby rozwiązujące problemy.

Okazało się jednak, że był to Clerk Maxwell i miało to zasadniczy wpływ na szkolenie całej grupy angielskich fizyków, których praca stała się tak znakomita. W swojej interesującej autobiografii, From Emigrant to Inventor, Pupin bez ogródek przyznaje, że zawdzięcza dług właśnie temu szkoleniu oraz Arthurowi Gordonowi Websterowi, dzięki któremu po raz pierwszy poznał tę metodę, którą Benjamin Osgood Peirce również wysoko cenił w swojej pracy fizyka. Nie przepraszamy więc za to, że w pełni korzystamy z tego, co stare Tripos Papers wniosły do szkolenia w dziedzinie mechaniki. Ale nie poprzestajemy na tym...