Mechanical Occult; Automatism, Modernism, and the Specter of Politics
Pod koniec XIX i na początku XX wieku technologia i duchowość tworzyły niesamowite sojusze w niezliczonych przejawach automatyzmu.
Od wiktoriańskich mediów po psychiatrów, którzy je badali, od fordowskiej linii montażowej po hollywoodzkie studia, które przyjęły jej praktyki, od surrealizmu po lewej stronie po futuryzm i wortycyzm po prawej, nieprzewidywalne ścieżki automatycznych praktyk i ideologii stanowią środek do zbadania zarówno utopijnych, jak i dystopijnych możliwości innowacji technologicznych i kulturowych. Skupiając się na poezji T.S.
Eliota, Ezry Pounda i Williama Butlera Yeatsa, Alan Ramon Clinton argumentuje, że biorąc pod uwagę szeroko zakrojony wpływ automatyzmu, tyle samo można się nauczyć ze środków produkcji tych pisarzy, co z ich gotowych produktów. W czasach, gdy krytyka spolaryzowała się między politycznym i estetycznym podejściem do wysokiego modernizmu, ta książka prowokacyjnie rozwija własne automatyczne procedury, aby zbadać dzieła tych pisarzy jako pola bogate w potencjalne wybory, niektóre bardziej widmowe niż inne.