Mąż Hitwoman

Opinie czytelników

Recenzje „Husband of Hitwoman” autorstwa Jeffreya A. Pittsa podkreślają, że jest to wciągająca i pełna akcji kontynuacja wypełniona dobrze rozwiniętymi postaciami i ekscytującą fabułą. Czytelnicy z niecierpliwością czekają na kolejne części i doceniają połączenie romansu i przygody.

⬤ Dobrze napisana historia
⬤ angażujące postacie
⬤ ekscytująca i trudna do odłożenia
⬤ pełna akcji z romantycznymi podtekstami
⬤ emocjonalne więzi z bohaterami
⬤ wiedza autora na temat przetrwania dodaje realizmu
⬤ zapewnia napięcie i sprawia, że czytelnicy chcą więcej.

Niektórzy mogą uznać elementy fabuły za zbyt znajome lub nie przełomowe; kilku czytelników zauważyło chęć głębszej eksploracji niektórych tematów.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Husband of Hitwoman

Zawartość książki:

Wiedząc, że jego narzeczona pracowała kiedyś jako zabójca dla Firmy, Dawson Pelletier poślubia ją pomimo przeszłości, którą stara się zostawić za sobą. Teraz wszystkie wysiłki mają na celu utrzymanie jej przy życiu, gdy jej były pracodawca wysyła swoich najlepszych, by zabili Julię. Ranna i wściekła była płatna zabójczyni wypowiada im wojnę. Samotnie, próbując oszczędzić męża, systematycznie poluje na każdego zabójcę, podczas gdy Dawson walczy o własne życie. Nawet jeśli uda im się przeżyć, czy nowożeńcy zdołają przezwyciężyć nieufność, zranione uczucia i na nowo rozpalić swoją miłość?

Fragment

Trudno było mi sobie wyobrazić, że ciepła i troskliwa kobieta, którą poślubiłem, była kiedyś bezwzględną zabójczynią, dopóki zza drzewa nie obserwowałem jej ćwiczeń. Julia już nie istniała. Stała się J--szarą kobietą. Wstrzymałem oddech, gdy skoczyła do przodu, przewracając się na pięcie, by oddać strzał z pistoletu służbowego. Chociaż nigdy nie przyznała się do faktycznej liczby, historie, które kiedyś zwierzyła, oznaczały, że jej zabójstwa przekroczyły pięćdziesiąt lub siedemdziesiąt pięć, a może nawet sto. Strzały z pistoletu. 22 Ruger były ciche z miejsca, z którego patrzyłem. Kilka wystrzelonych pocisków, a potem bieg, nurkowanie, przewrót lub letni atak i ponowny strzał--puste magazynki wymieniane z innymi noszonymi na pasku. Kolejne pociski leciały w dół, tocząc się po beczce, nie spowalniając jej szybkostrzelności. Strzelając z boku słabą lub silną ręką, J zatrzymała się dopiero, gdy jej broń wyschła po powrocie na ławkę.

Głos na moim ramieniu mnie zszokował. "Jezu Chryste..." Automatycznie wyciągając 44 Magnum Colta na pasku. 44 Magnum Colt Anaconda, odwróciłem się w pełni przygotowany do zabicia naszego intruza. Scotty stał kilka stóp za mną, ale jego spojrzenie nie spuszczało wzroku z Julii. Z otwartymi ustami obserwował, jak Julia zmienia magazynek z pustego na załadowany. Mój wyciągnięty rewolwer został zignorowany i schowałem go do kabury. "I...jasna cholera..." Scotty w końcu stracił mowę, trzymając strzelbę, którą obiecał przynieść.

"Jak długo to oglądałeś?"

"Wystarczająco długo," odpowiedział szeptem.

"Kolego, musisz się stąd wydostać. Ona nie może wiedzieć, że widziałeś. Próbowałem go odsunąć.

"Co do cholery, Pelletier?"

"Scotty, jak Bóg mi świadkiem, musisz wyjść. Uciekaj".