Maybe Esther: Historia rodzinna

Opinie czytelników

Książka „Maybe Esther” Katji Petrowskaji bada złożoność historii rodzinnej, szczególnie w kontekście XX-wiecznych doświadczeń wschodnioeuropejskich Żydów. Czytelnicy doceniają jej głęboki oddźwięk emocjonalny i unikalną strukturę narracji, która przeplata pamięć i wyobraźnię. Jednak niektórzy uważają, że styl pisania jest trudny, a struktura trudna do nawigacji, co wpływa na ich ogólną przyjemność.

⬤ Głęboka oryginalność struktury
⬤ głębokie emocjonalne spostrzeżenia
⬤ poetyckie i wciągające pisanie
⬤ silny kontekst historyczny
⬤ oferuje unikalne spojrzenie na rodzinę i tożsamość
⬤ ciekawe spojrzenie na genealogię i indywidualne historie.

⬤ Styl pisania może być dziwny i chaotyczny
⬤ początkowe części szczególnie uciążliwe
⬤ złożona struktura może dezorientować czytelników
⬤ brakuje konwencjonalnej dramaturgii i może nie przemawiać do szerszej publiczności
⬤ wymaga determinacji, aby przeczytać gęstsze sekcje.

(na podstawie 21 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Maybe Esther: A Family Story

Zawartość książki:

Pomysłowy, wyjątkowy i niezwykle poruszający debiutancki pamiętnik, który łączy fascynującą historię rodziny jednej kobiety z XX-wiecznej Rosji, Ukrainy, Polski i Niemiec.

Katja Petrowskaja chciała stworzyć swego rodzaju drzewo genealogiczne, przedstawiające krewnych, którzy rozproszyli się po wielu krajach i kontynentach. Jej pomysł rozkwitł w tym uderzającym i bardzo oryginalnym dziele narracyjnej literatury faktu, opisującym jej poszukiwania znaczenia w historiach jej przodków.

W serii krótkich medytacji Petrowskaja zagłębia się w rodzinne legendy, przedstawiając niezwykłą obsadę postaci: Judasza Sterna, jej stryjecznego brata, który zastrzelił niemieckiego attache dyplomatycznego w 1932 roku i został skazany na śmierć; jej dziadka Siemiona, który zszedł do podziemia pod nowym nazwiskiem podczas rewolucji bolszewickiej w Rosji, na zawsze oddzielając swoją gałąź rodziny od reszty; jej babcię Rosę, która prowadziła sierociniec na Uralu dla głuchoniemych żydowskich dzieci; jej ukraiński dziadek Wasilij, który zniknął podczas II wojny światowej i pojawił się ponownie bez wyjaśnienia czterdzieści jeden lat później - i wrócił do rodziny, jakby nigdy go nie było; i jej prababka, która mogła mieć na imię Estera, która sama pozostała w Kijowie i została zabita przez nazistów.

Jak mówić o tym, czego nie można wiedzieć, jak ożywić przeszłość? Aby odpowiedzieć na to złożone pytanie, Petrowskaja odwiedza sceny tych wydarzeń, zastanawiając się nad fragmentarycznym i traumatycznym stuleciem i wydobywając na światło dzienne postacie rodzinne, którym grozi dryfowanie w zapomnieniu. Prawdziwe poszukiwanie przeszłości, przypominające książki Jonathana Safrana Foera Everything Is Illuminated, Daniela Mendelsohna The Lost i Michaela Chabona Moonglow, Maybe Esther, to przejmujące, nawiedzające śledztwo w sprawie wpływu historii na jedną rodzinę.

--Financial Times.