Artykuły zamieszczone w tym tomie obejmują korpus „dzieła sławy” Maksymiliana, który adaptuje różne gatunki literackie i artystyczne.
Projekt cesarza jako „uomo universale” jest umieszczony w odniesieniu do autoprojektów renesansu, które były analizowane w ostatnich latach pod hasłem „self-fashioning”. Wiąże się to również ze zmianami warunków medialnych po wynalezieniu druku.