Matylda II: zapomniana królowa

Opinie czytelników

Książka „Matilda II: The Forgotten Queen” autorstwa Joanny Arman ma na celu przedstawienie bardziej zniuansowanego spojrzenia na Matyldę, królową małżonkę Henryka I, ukazując jej inteligencję i znaczenie w historii. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali ją za zabawną i pouczającą, inni krytykowali ją za literówki, nieścisłości historyczne i brak nowych spostrzeżeń.

Książka zapewnia mocny i inteligentny portret Matyldy, często pomijanej w historii. Jest zabawna i łatwa w czytaniu, oferując uzupełniające spostrzeżenia do innych prac, szczególnie w odniesieniu do manipulacji reputacją Matyldy przez króla Stephena. Czytelnicy docenili przedstawienie Matyldy jako kompetentnej i wpływowej postaci.

Książka cierpi na liczne literówki i nieścisłości historyczne, co prowadzi do frustracji wśród czytelników. Niektórzy uważali, że nie ma w niej żadnych nowych spostrzeżeń na temat Matyldy i krytykowali włączenie nieistotnych ilustracji. Kilku recenzentów uznało styl pisania za uciążliwy i przypominający rozprawę doktorską.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Matilda II: The Forgotten Queen

Zawartość książki:

Żona króla Henryka I i matka cesarzowej Maud jest kobietą i królową zapomnianą przez historię. Często jest mylona ze swoją córką lub teściową. Urodziła się jako córka króla Szkocji i anglosaskiej księżniczki. Miała na imię Edith, ale jej imię zostało zmienione na Matilda w czasie jej małżeństwa.

Królowa, która połączyła linię Wilhelma Zdobywcy z rodem Wessex, żyła w epoce naznaczonej przemianami i turbulencjami. Poślubiła Henryka w pierwszym roku XII wieku i przez osiemnaście lat swoich rządów pomagała mu w reformowaniu systemu administracyjnego i prawnego dzięki znajomości języków i tradycji prawnej. Wraz z mężem ufundowała szereg kościołów i zaaranżowała małżeństwo swojej córki z cesarzem rzymskim. Matylda była kobietą listowną, która korespondowała z królami, papieżami i prałatami i była przez nich wszystkich szanowana.

Największym dziedzictwem Matyldy była ciągłość: zjednoczyła dwie dynastie i dała królom Andegawenów legitymizację, której tak bardzo potrzebowali. To dzięki niej cesarzowa Matylda i Henryk II mogli ubiegać się o tron. Była protoplastką królów z dynastii Plantagenetów, ale wojna i konflikt, które nastąpiły po śmierci jej syna Wilhelma, doprowadziły do negatywnych stereotypów wśród średniowiecznych kronikarzy. Chociaż postrzegali ją jako pobożną, twierdzili, że była zbiegłą zakonnicą, a jej małżeństwo z Henrykiem było przeklęte.

Ta książka zapewnia bardzo potrzebną ponowną ocenę roli i miejsca Edyty/Matyldy w historii królowych Anglii.