Materialne ambicje: Samopomoc i literatura wiktoriańska

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Material Ambitions: Self-Help and Victorian Literature

Zawartość książki:

W epoce wiktoriańskiej nie brakowało opowieści o ciężko pracujących bohaterach, którzy przeszli drogę od nędzy do bogactwa. Z popularności takich historii jasno wynika, że Wiktorianie cenili osobiste ambicje w sposób, w jaki nie robiły tego poprzednie pokolenia. W Material Ambitions Rebecca Richardson bada to zjawisko w świetle niedostatecznie zbadanej historii recepcji publikacji Samuela Smilesa z 1859 roku, Self-Help: With Illustrations of Character, Conduct, and Perseverance. Kompilacja winiet o kapitanach przemysłu, artystach i wynalazcach, którzy wytrwali w porażkach i niestrudzenie pracowali, aby osiągnąć sukces w swoich dziedzinach, Self-Help łączy indywidualne ambicje z rozwojem narodu.

Kontekstualizując pracę Smilesa w tradycji renesansowej autopromocji, XVIII-wiecznych poradników i inspirujących biografii, Richardson argumentuje, że rozwijający się gatunek samopomocy epoki wiktoriańskiej oferował strukturę narracyjną, która łączyła indywidualny sukces ze zbiorowym sukcesem w relacji jeden do jednego. Opowiadając się za szerszym kulturowym opisem narracji o ambitnym bohaterze, Richardson argumentuje, że czytanie tych biografii i tekstów samopomocy wraz z fikcyjnymi opisami napędzanych ludzi komplikuje moralną opowieść, którą pisarze tacy jak Smiles starali się przywołać. W rozdziałach poświęconych dziełom Harriet Martineau, Dinah Craik, Thackeraya, Trollope'a i Milesa Franklina, Richardson pokazuje, że wiktoriańska fikcja dramatyzowała ambicję, sugerując, gdzie napotyka ona granice energii i zdolności jednostki, gdzie zamienia się w rywalizację lub gdzie grozi zachwianiem społeczno-ekologicznego systemu ograniczonych zasobów. Wątki mobilności w górę w książkach John Halifax, Gentleman czy Vanity Fair sugerują niebezpieczeństwa związane z myśleniem o sumie zerowej, szczególnie widoczne we współczesnym zaabsorbowaniu dyskursami maltuzjańskim i darwinowskim.

Przeplatając metodologie studiów nad niepełnosprawnością i ekokrytyki, Material Ambitions przekonująco demaskuje długotrwały mit, że ambitny indywidualizm może przezwyciężyć niekorzystne warunki systemowe i strukturalne.