Materia i światło - nowa fizyka

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.

Oryginalny tytuł:

Matter and Light - The New Physics

Zawartość książki:

Życzliwe nalegania mojego przyjaciela, Andr'a George'a, skłoniły mnie do zebrania w niniejszym tomie szeregu Studiów na temat współczesnej fizyki, napisanych zarówno z ogólnego, jak i bardziej metafizycznego punktu widzenia. Każde z tych opracowań stanowi niezależną całość i może być czytane samodzielnie.

Nieuniknionym rezultatem jest niewielki stopień powtórzeń - które czytelnik powinien przeoczyć - ponieważ niejednokrotnie byłem zmuszony powielać podsumowanie wielkich fundamentalnych etapów współczesnej fizyki, takich jak klasyfikacja prostych substancji, badanie efektu fotoelektrycznego oraz pochodzenie teorii kwantów światła i mechaniki fal: tematy te są nieco techniczne i nie mogę zakładać, że są powszechnie znane. Ale chociaż ten sam temat jest przedstawiony w kilku z tych opracowań, starałem się przyjąć inny punkt widzenia w każdym z nich i starałem się rzucić światło na różne aspekty podstawowych problemów fizyki kwantowej, aby ułatwić zrozumienie ich znaczenia. Porównując poszczególne rozdziały, czytelnik zauważy, że nakładając się na siebie, uzupełniają się one wzajemnie; poczuje fascynację i wielkość tkwiącą w rozległej strukturze współczesnej fizyki.

Podziwiając ogromną liczbę i niezwykłą delikatność faktów eksperymentalnych, które fizykom laboratoryjnym udało się ujawnić, oraz dziwne i błyskotliwe koncepcje opracowane przez teoretyków w celu ich wyjaśnienia, doceni on, do jakiego stopnia metody i idee fizyków rozwinęły się w subtelności w ostatnich latach i jak wielki był postęp w stosunku do nieco pomysłowego realizmu i zbyt uproszczonej mechaniki wcześniejszych myślicieli. Im bardziej zagłębiamy się w najdrobniejsze struktury materii, tym wyraźniej widzimy, że koncepcje rozwinięte przez umysł w toku codziennego doświadczenia - zwłaszcza te dotyczące czasu i przestrzeni - muszą nas zawieść w próbie opisania nowych światów, w które wkraczamy.

Można pokusić się o stwierdzenie, że kontury naszych pojęć muszą ulegać stopniowemu rozmyciu, aby mogły zachować pozory adekwatności do rzeczywistości skal subatomowych. Innymi słowy, czas i przestrzeń są zbyt luźnym ubraniem dla elementarnych bytów; indywidualność zostaje osłabiona w tajemniczych procesach interakcji, a nawet determinizm, ulubieniec starszego pokolenia fizyków, jest zmuszony się poddać.

Ale wielka księga nauki nigdy się nie kończy: czekają nas inne niespodzianki: kto wie, jakie tajemnice kryją się w jądrze atomu, który, choć milion milionów razy mniejszy od najmniejszej żywej istoty, sam w sobie jest wszechświatem?