Materia i pamięć: Esej filozoficzny na temat relacji ciała i ducha oraz psychologii religii w przypomnieniu (Hardcover)

Opinie czytelników

Recenzje „Materii i pamięci” podkreślają złożoność pracy Bergsona i wyzwania związane z tym konkretnym wydaniem. Wielu czytelników docenia spostrzeżenia Bergsona na temat umysłu i pamięci, podkreślając głębię i trafność jego pomysłów. Istnieją jednak poważne uwagi krytyczne dotyczące jakości tłumaczenia, formatowania i licznych błędów, które utrudniają czytanie. Podczas gdy niektórzy chwalą wydanie za jego fizyczne atrybuty, inni zalecają poszukiwanie alternatywnych wersji z powodu tych niedociągnięć.

⬤ Idee Bergsona są głębokie i istotne, szczególnie w dyskusjach na temat umysłu i świadomości.
⬤ Wielu czytelników uważa jego eksplorację relacji między pamięcią a percepcją za wnikliwą.
⬤ Niektóre wydania mają solidne walory fizyczne i atrakcyjną szatę graficzną.
⬤ Praca Bergsona rzuca wyzwanie tradycyjnym poglądom naukowym i filozoficznym w znaczący sposób.

⬤ Liczne literówki, problemy z formatowaniem i błędy w tłumaczeniu utrudniają lekturę.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają tekst za trudny do zrozumienia i zawiły.
⬤ Mały rozmiar czcionki w niektórych wydaniach utrudnia czytanie.
⬤ Pojawiają się skargi na brak uwagi ze strony wydawców w kwestii dokładnego przedstawienia pracy Bergsona, co prowadzi do frustracji wśród czytelników.

(na podstawie 33 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Matter and Memory: A Philosophical Essay on the Relation of Body and Spirit, and the Psychology of Religion in Recall (Hardcover)

Zawartość książki:

Matter and Memory (Materia i pamięć) to książka z zakresu filozofii poznawczej autorstwa Henriego Bergsona, która omawia klasyczny problem związku ludzkiego umysłu i jego wspomnień z duchem. Bergson wykorzystuje zjawiska pamięci do konstruowania argumentów na rzecz istnienia ducha.

Omawiane są różne rodzaje pamięci i ich związek ze światem fizycznym. Bergson analizuje, w jaki sposób powstają wspomnienia, jaki mają wpływ na świat i jak ostatecznie składają się na wrodzonego ducha ich posiadacza. Książka ta została pierwotnie napisana przez Bergsona w odpowiedzi na esej Théodule'a Ribota, który twierdził, że całą pamięć można prześledzić wstecz do układu nerwowego mózgu.

W ten sposób istotę ludzkiej pamięci można by zredukować do zwykłej materii, zamiast zawierać wyższy, duchowy element. Bergson żarliwie nie zgadzał się z tą opinią i starał się napisać tę tezę jako kontrargument dla poglądu, że ducha można zredukować jedynie do aktywności molekularnej.