Matematyka reakcyjna: Genealogia czystości

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Reactionary Mathematics: A Genealogy of Purity

Zawartość książki:

Zapomniany epizod matematycznego oporu ujawnia powstanie nowoczesnej matematyki i jej kamień węgielny, matematyczną czystość, jako zjawiska polityczne.

Dziewiętnasty wiek rozpoczął się poważną zmianą w europejskiej matematyce, a w Królestwie Neapolu nastąpiło to wcześniej niż gdzie indziej. W latach 1790-1830 wiodące instytucje naukowe odrzuciły "bardzo nowoczesną matematykę" francuskiej analizy jako niegodną zaufania, a w jej miejsce umocniły, uprawomocniły i wprowadziły w życie inną kulturę matematyczną. Neapolitański opór matematyczny był całkowitą reorientacją praktyki matematycznej. Ponad nieograniczoną manipulacją i stosowaniem algorytmów algebraicznych, neapolitańscy matematycy wzywali do powrotu do geometrii w stylu greckim i prymatu czystej matematyki.

Massimo Mazzotti wyjaśnia, że przy całym swoim pozornym zacofaniu, argumentowali oni za tym, co stanie się kluczowymi cechami nowoczesnej matematyki: jej dobrowolnym ograniczeniem poprzez nowy rodzaj rygoru i dyscypliny oraz całkowitym oderwaniem prawdy matematycznej od świata empirycznego - innymi słowy, jej czystością. Neapolitańczycy, jak twierdzi Mazzotti, reagowali na powszechne wykorzystanie analizy matematycznej w argumentach społecznych i politycznych: była to reakcyjna matematyka, której celem było techniczne obalenie rewolucyjnej matematyki jakobinów. Reakcjoniści celowali w nowoczesną monarchię administracyjną i jej technokratyczne ambicje, a ich matematyczna krytyka kwestionowała zasadność analizy stosowanej przez grupy ekspertów, takich jak inżynierowie i statystycy. Wnikliwa historia Mazzottiego pokazuje nam w najdrobniejszych szczegółach, że tworzenie wiedzy matematycznej polegało w równym stopniu na tworzeniu pewnych form porządku społecznego, politycznego i gospodarczego.