Ocena:

Książka doktora Apla stanowi szczegółowy, zabawny i autentyczny opis życia w jednostce MASH podczas wojny koreańskiej, który spodoba się zarówno fanom serialu M*A*S*H, jak i osobom zainteresowanym historią wojskowości. Narracja łączy osobiste anegdoty z historycznymi spostrzeżeniami, dzięki czemu jest to wartościowa lektura dla każdego, kto jest ciekawy realiów medycyny pola bitwy.
Zalety:Wciągający styl pisania, autentyczny portret jednostek MASH, zabawne anegdoty, edukacyjny wgląd w wojnę koreańską, lepszy stan niż oczekiwano, szybka wysyłka, znacząca wartość historyczna i mocne rekomendacje czytelników.
Wady:Niektórzy recenzenci uważali, że książka mogłaby być dłuższa, a jeden wspomniał, że jest nieco szorstka na krawędziach z literackiego punktu widzenia.
(na podstawie 31 opinii czytelników)
Kiedy siły Korei Północnej zaatakowały Koreę Południową 25 czerwca 1950 roku, Otto Apel był rezydentem chirurgii mieszkającym w Cleveland w stanie Ohio z żoną i trójką małych dzieci. Rok później został naczelnym chirurgiem 8076 Mobilnego Wojskowego Szpitala Chirurgicznego, stale znajdującego się w pobliżu linii frontu w Korei.
Natychmiast po przybyciu do obozu Apel przeprowadził 80 godzin operacji. Jego stopy spuchły tak bardzo, że musiał obciąć buty, a w ciągu tych trzech i pół dnia widział więcej przypadków chirurgicznych niż przez rok w Cleveland. Były też lżejsze momenty.
Kiedy Koreanka przyjechała do 8076, wieść o jej urodzie rozeszła się tak szybko, że potrzebowano posłów tylko do kierowania ruchem. Apel wspomina również północnokoreańskiego lotnika o pseudonimie "Bedcheck Charlie", który zrzucał fałszywy granat z dwupłatowca z otwartym kokpitem, co zostało później sfilmowane na potrzeby serialu telewizyjnego.
Opowiada również o dniu, w którym namiot otaczający prysznic dla kobiet został "przypadkowo" zdmuchnięty przez przelatujący helikopter. Oprócz własnej historii, Apel szczegółowo opisuje warunki pracy, obciążenie pracą i opiekę nad pacjentami w jednostkach MASH, jednocześnie ujawniając niezwykłe postępy poczynione w ratownictwie medycznym. Jednostki MASH były pierwszymi szpitalami zaprojektowanymi do operacji blisko linii frontu, a ich personel medyczny był odpowiedzialny za innowacje w stosowaniu antybiotyków i osocza krwi oraz w naprawie tętnic.
W filmie i telewizji lekarze i pielęgniarki z MASH byli przedstawiani jako lekceważący i nie mający cierpliwości do standardowych procedur wojskowych. W tym potężnym pamiętniku Apel ujawnia, jak realistyczne były te portrety.