Masakry w Bangladeszu w 1971 r.

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

1971 Massacres in Bangladesh

Zawartość książki:

25% honorarium autora zostanie przekazane na rzecz projektu "Przyjaciele Szpitala Dr Mohsina".

Od 1757 do 1947 roku Indie były kolonią brytyjską, dopóki Brytyjczycy nie wycofali swoich rządów z powodu ruchów antybrytyjskich. Doprowadziło to do podziału Indii na Indie i Pakistan. Obszary zamieszkane w większości przez hinduistów znalazły się w granicach Indii, a obszary zamieszkane w większości przez muzułmanów zostały włączone do nowo utworzonego Pakistanu. Pakistan miał dwa skrzydła, Pakistan Zachodni znajdował się na zachodzie Indii, podczas gdy Pakistan Wschodni znajdował się na wschodzie Indii. Odległość między dwoma skrzydłami Pakistanu wynosiła około 1200 mil drogą lądową. Przez większość swojego istnienia Pakistan znajdował się pod rządami wojskowymi. Wkrótce po narodzinach Pakistanu Pakistańczycy Zachodni przejęli władzę, w tym 95% wojskowych i urzędników państwowych. Bengalczycy, rdzenni mieszkańcy Pakistanu Wschodniego, nigdy nie zostali dopuszczeni do udziału w rządzeniu krajem. Zachodniopakistańscy władcy zamienili bengalską ziemię w kolonię. Nigdy nie dano im prawa do rządzenia krajem, mimo że Bengalczycy stanowili większość 56%. Zachód próbował narzucić urdu jako język urzędowy.

Język państwowy na Wschodzie. Kwestie języka państwowego, różnic gospodarczych i administracyjnych między skrzydłami, autonomii prowincji, obrony Pakistanu Wschodniego i wiele innych kwestii przyczyniło się do pogorszenia stosunków między dwoma skrzydłami Pakistanu. Mieszkańcy Pakistanu Wschodniego maszerowali na ulicach w ruchach przeciwko władcom Pakistanu. Bengalski przywódca Sheikh Mujibur Rahman domagał się autonomii Pakistanu Wschodniego. Został aresztowany i osądzony jako secesjonista i był przetrzymywany w więzieniu przez 15 lat.