Masakra - życie i śmierć Komuny Paryskiej w 1871 r.

Opinie czytelników

Książka „Masakra” autorstwa Johna Merrimana przedstawia obszerny opis Komuny Paryskiej z 1871 roku, szczegółowo opisując wydarzenia i przemoc towarzyszącą jej stłumieniu. Podczas gdy pasja Merrimana do tematu i jego dokładne badania są oczywiste, recenzje ujawniają znaczną stronniczość faworyzującą Komunistów, co prowadzi do nieco jednostronnej interpretacji wydarzeń historycznych. Pomimo jej wad, w tym słabej edycji i powtarzających się narracji, wielu czytelników uznało ją za cenną dla zrozumienia tego krytycznego okresu w historii Francji.

⬤ Szczegółowo zbadana i dostarczająca szczegółowych relacji z wydarzeń.
⬤ Oferuje wgląd w dynamikę polityczną tego okresu.
⬤ Wciągający styl pisania, który utrzymuje zainteresowanie czytelnika.
⬤ Pomaga zainspirować do dalszego czytania na ten temat.
⬤ Podkreśla osobiste historie i doświadczenia zaangażowanych osób.

⬤ Silne nastawienie na komunistów, brak obiektywizmu.
⬤ Powtarzalność opisów, prowadząca do monotonii.
⬤ Słaba jakość edycji i pisania, wpływająca na czytelność.
⬤ Ograniczone omówienie przyczyn i szerszego kontekstu Komuny.
⬤ Niektórzy recenzenci stwierdzili, że struktura i przepływ narracji są mylące.

(na podstawie 35 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Massacre - The Life and Death of the Paris Commune of 1871

Zawartość książki:

Komuna Paryska z 1871 roku, jeden z najbardziej dramatycznych rozdziałów w historii XIX-wiecznej Europy, była eklektycznym eksperymentem rewolucyjnym, który sprawował władzę w Paryżu przez osiem tygodni między 18 marca a 28 maja. Jej krótkie rządy zakończyły się „Krwawym Tygodniem” - brutalną masakrą aż 15 000 paryżan, a być może nawet więcej, którzy zginęli z rąk sił rządu tymczasowego.

Do tego czasu bulwary miasta zostały podpalone, a jego pomniki obalone. Ponad 40 000 paryżan zostało poddanych śledztwu, uwięzionych lub zmuszonych do wygnania - była to czystka paryskiego społeczeństwa przeprowadzona przez konserwatywny rząd narodowy, którego zwolennicy byli znacznie bardziej przerażeni stertą gruzu niż śmiercią wielu opornych.

W tej porywającej narracji John Merriman bada radykalne i rewolucyjne korzenie Komuny, malując żywe portrety komunardów - zwykłych robotników, słynnych artystów i niezwykłych kobiet wzniecających pożary - oraz ich codzienne życie za barykadami, a także badając konsekwencje Komuny dla roli państwa i suwerenności we Francji i współczesnej Europie. Zachwycająca, sugestywna i głęboko poruszająca narracja oferuje pełny obraz decydującego momentu w ewolucji terroru państwowego i powszechnego oporu.