Masakra katyńska 1940: Historia zbrodni

Opinie czytelników

W recenzjach podkreślono, że „Zbrodnia Katyńska 1940” autorstwa Thomasa Urbana jest dogłębną i szczegółową analizą morderstw polskich oficerów dokonanych przez sowieckie NKWD. Książka zawiera dobrze zbadany opis wydarzeń historycznych związanych z masakrą i jej konsekwencjami, rzucając światło na złożoność narracji historycznych i toczące się dyskusje na temat odpowiedzialności i pamięci w kontekście II wojny światowej.

⬤ Dobrze zbadany i szczegółowy opis zbrodni katyńskiej
⬤ solidne i aktualne badanie
⬤ skutecznie podkreśla zawiłości historyczne
⬤ uważana za kluczową lekturę dla studentów historii
⬤ szybka dostawa i dobry stan książki.

Niektóre recenzje sugerują, że narracja jest przygnębiająca i niepokojąca, co wskazuje, że ciężka tematyka może być trudna dla niektórych czytelników; kilka recenzji sugeruje, że kontekst polityczny i rewizjonistyczne historie mogą dodać złożoności, która może zmylić przypadkowych czytelników.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Katyn Massacre 1940: History of a Crime

Zawartość książki:

Wiosną 1940 roku stalinowskie NKWD dokonało egzekucji 22 000 polskich oficerów, chorążych i urzędników państwowych w pobliżu rosyjskiej wioski Katyń i innych miejsc. Kiedy trzy lata później żołnierze Wehrmachtu odkryli niektóre z grobów, Sowietom udało się przekonać prezydenta USA Roosevelta o niemieckim sprawstwie.

Brytyjski premier Winston Churchill nie miał jasnego obrazu zbrodni i dlatego nie skomentował jej publicznie. Korzystając z tysięcy niedawno ujawnionych amerykańskich dokumentów, książka ta obala popularną tezę, że zachodni alianci celowo kłamali w sprawie Katynia, aby nie zagrozić sojuszowi ze Stalinem. Oprócz zapoznania się z polską i rosyjską dokumentacją dotyczącą tej zbrodni wojennej, po raz pierwszy zbadano pamiętniki nazistowskiego ministra propagandy Josepha Goebbelsa, który napisał wiele o Katyniu.

Zupełną nowością w badaniach jest rola, jaką przeciwnicy Hitlera w Wehrmachcie odegrali w rozwiązaniu zbrodni: na procesie norymberskim przekonali delegację USA, że wykonawcy nie pochodzili z SS, ale z NKWD. Niemniej jednak dopiero w 1990 r.

szef Kremla Gorbaczow przyznał się do sowieckiej odpowiedzialności. Dziś jednak w putinowskiej Rosji znów panuje tendencja do przemilczania zbrodni, a nawet zrzucania winy na Niemców.