Critical Mass: Social Documentary in France from the Silent Era to the New Wave
Trzydzieści pięć lat filmów non-fiction oferuje unikalne spojrzenie na dwudziestowieczne francuskie kwestie społeczne.
Masa krytyczna to pierwsze kompleksowe studium, które śledzi początki społecznego kina dokumentalnego we Francji od późnych lat dwudziestych XX wieku. Steven Ungar argumentuje, że społecznie zaangażowane kino non-fiction produkowane we Francji w latach 1945-1963 może być postrzegane jako opóźniona odpowiedź na to, co filmowiec Jean Vigo określił w 1930 roku jako kino społeczne, którego udokumentowany punkt widzenia otworzyłby oczy widzów na prowokacyjne tematy chwili.
Ungar identyfikuje manifest Vigo, jego krótkometrażowy film propos de Nice z 1930 roku oraz późne nieme filmy Georges'a Lacombe'a, Borisa Kaufmana, Andr Sauvage'a i Marcela Carna jako poprzedników powojennych dokumentów Eli Lotara, Ren Vautiera, Alaina Resnaisa, Chrisa Markera i Jeana Roucha, związanych z krytyką kolonializmu i modernizacji we Francji Czwartej i wczesnej Piątej Republiki.
Dokładna lektura poszczególnych filmów przeplata się z przejściami, aby zająć się praktykami transnarodowymi, a także reformami państwowymi i branżowymi w latach 1935-1960. Masa krytyczna jest nieodzownym uzupełnieniem studiów nad filmem non-fiction we Francji, od La Zone Georges'a Lacombe'a (1928) po Le Joli Mai Chrisa Markera (1963).
