Marynarka Wojenna Samotnej Gwiazdy: Teksas, walka o Zatokę Meksykańską i kształtowanie amerykańskiego Zachodu

Opinie czytelników

Książka „Lone Star Navy” autorstwa Jonathana W. Jordana zapewnia dogłębną analizę kluczowej roli marynarki wojennej Teksasu podczas wojny o niepodległość Teksasu, w szczególności jej wpływu na linie zaopatrzenia armii meksykańskiej i wynik kluczowych bitew. Jest dobrze zbadana, wciągająca i pouczająca, co czyni ją cennym źródłem informacji dla entuzjastów historii i czytelników zainteresowanych historią Teksasu.

Dobrze napisana i zbadana, wciągająca narracja, zapewnia nowe spojrzenie na rolę marynarki wojennej Teksasu w rewolucji teksańskiej, bogata w akcję i szczegóły historyczne, korzystna zarówno dla miłośników historii, jak i zwykłych czytelników, zawiera obszerną bibliografię i pomoce wizualne.

Może być zbyt specjalistyczna dla niektórych czytelników; historia teksańskiej marynarki wojennej nie jest zwykle szczegółowo opisywana w głównych nurtach, co może prowadzić do luk w zrozumieniu dla osób niezaznajomionych z tematem.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Lone Star Navy: Texas, the Fight for the Gulf of Mexico, and the Shaping of the American West

Zawartość książki:

W latach trzydziestych XIX wieku Meksyk przeżywał tragiczną erę wewnętrznej niestabilności politycznej. W międzyczasie odważni amerykańscy poszukiwacze przygód szukali szczęścia poza granicami Stanów Zjednoczonych, a wielu z nich osiedliło się na meksykańskim terytorium Teksasu.

W 1835 roku ci przeszczepieni Amerykanie poprowadzili bunt przeciwko osaczonym władcom Teksasu w Mexico City. Lone Star Navy to kronika małej floty drewnianych okrętów wojennych, zakupionych na kredyt przez zubożałą grupę rewolucjonistów i wysłanych na morze z wyjątkową misją: wywalczenia niepodległości Teksasu od Meksyku. Zaczynając od czterech małych żaglowców, początkująca flotylla stała się istotnym odpowiednikiem teksańskich armii walczących o niepodległą republikę.

Bitwa morska kapitana Jeremiaha Browna u wybrzeży Matamoros w kwietniu 1836 roku pomogła ocalić raczkującą republikę przed przedwczesnym końcem. Ale nawet podczas walki o niepodległość w Zatoce Meksykańskiej, teksańska marynarka wojenna została zaatakowana przez nieoczekiwanych wrogów. Ta sama zaciekła indywidualność, która doprowadziła Teksańczyków do zerwania z meksykańskimi władcami, utrudniała im również próby rządzenia się w sposób zgodny.

Chwalona przez swoich zwolenników jako strategicznie istotna i wyśmiewana przez krytyków jako farsowe marnotrawstwo pieniędzy, marynarka wojenna stała się punktem zapalnym w starciu wizji. Pozbawieni odpowiedniego finansowania marynarze i oficerowie cierpieli długie okresy bez wynagrodzenia, a ich statki popadały w chroniczną ruinę, ale wciąż bronili fortuny swojego małego narodu. Podupadłe pozostałości po zniszczonej bitwami flocie ostatecznie wpadły w amerykańskie ręce, gdy Teksas, potrzebujący silnego sojusznika, został zaanektowany przez Stany Zjednoczone w 1845 roku.

Meksykański rząd prorokował, że zrzeczenie się Teksasu doprowadzi do utraty innych północnych terytoriów. I rzeczywiście, wkrótce potem doszło do wojny meksykańskiej i przejęcia przez Stany Zjednoczone Nowego Meksyku, Arizony, Kalifornii oraz części Utah, Kolorado i Nevady.