Marynarka wojenna i unia angielsko-szkocka, 1603-1707

Oryginalny tytuł:

The Navy and Anglo-Scottish Union, 1603-1707

Zawartość książki:

Książka ta analizuje unię Anglii i Szkocji, wplatając marynarkę wojenną w polityczną narrację wydarzeń między unią królewską w 1603 roku a unią parlamentarną w 1707 roku. Przez większość stulecia korona szkocka nie miała odrębnych sił morskich, co sprawiło, że marynarka wojenna monarchów z dynastii Stuartów, postrzegana przez nich jako osobista, a nie państwowa, była instytucją, która miała związek z oboma królestwami.

Niekoniecznie uczyniło to marynarkę wspólną organizacją, ponieważ nadal była finansowana i miała siedzibę w Anglii i była w przeważającej mierze angielska. Niemniej jednak marynarka wojenna jest niezwykle dobrym pryzmatem, przez który można badać naturę unii królewskiej, ponieważ angielskie okręty dowodzone wchodziły w interakcje ze szkockimi władzami, a Szkoci zwracali się do marynarki wojennej o ochronę przed obcymi najeźdźcami, takimi jak Holendrzy w Forth w 1667 r., oraz o szkockie statki handlowe handlujące z Bałtykiem i innymi krajami.

Te interakcje były często harmonijne, ale było też wiele przypadków napięć, szczególnie w latach dziewięćdziesiątych XVI wieku. Książka ilustruje zarówno niejednoznaczne relacje między Anglią i Szkocją w XVII wieku, jak i niedocenianą rolę marynarki wojennej w tworzeniu unii politycznej Wielkiej Brytanii.