Ocena:

Książka przedstawia przełomowe teorie na temat Maryi i jej znaczenia w teologii chrześcijańskiej, szczególnie w odniesieniu do jej statusu i implikacji dla odkupienia i stworzonego porządku. Krytycy zwracają jednak uwagę na brak nadrzędnej tezy i sporadyczne banalne pisanie.
Zalety:⬤ Przełomowe teorie na temat statusu Maryi i jej związku z odkupieniem
⬤ implikacje są porywające
⬤ porusza istotną kwestię teologiczną
⬤ odzyskuje Maryję jako symbol prawdziwego człowieczeństwa
⬤ istotne dyskusje na temat powiązań między Maryją a naturą.
⬤ Brak nadrzędnej tezy łączącej idee
⬤ styl pisania często popada w banalność
⬤ niektóre sekcje mogą wydawać się odłączone lub niedopracowane.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
W ostatnich latach Maryja wyszła z szafy pobożności i pobożności i stała się przedmiotem poważnych badań i prac teologicznych.
Przez zbyt długi czas Maryja była ikoną represjonowania kobiet przez Kościół zdominowany przez mężczyzn, ale teraz Maryja jest postrzegana jako ważny symbol teologiczny, symbol prawdziwej kobiecości i prawdziwego człowieczeństwa, którego Kościół i współczesny świat pilnie potrzebują. Jung argumentował, że definicja doktryny Wniebowzięcia była najważniejszym wydarzeniem religijnym od czasów reformacji: zasada kobiecości została wchłonięta przez Boga.
Jednak wśród niektórych współczesnych katolików, a także większości protestanckich chrześcijan, Dziewica Maryja jest nadal postrzegana jako ktoś, kto ma bardzo małą rolę do odegrania w dramacie zbawienia i stworzenia. W książce Mary, Sarah Jane Boss stara się skorygować ten pogląd. Argumentuje, że teologia chrześcijańska powinna pojmować stworzony porządek, zarówno fizyczny, jak i duchowy, jako święty w najwyższym stopniu, i że takie rozumienie jest już ukryte w tradycjach doktryny i pobożności maryjnej.
Takie rozumienie Maryi nie jest bynajmniej peryferyjne, lecz centralne dla doktryny chrześcijańskiej. Musi ono leżeć u podstaw każdej próby odpowiedzi na fundamentalne pytania etyczne naszych czasów, a mianowicie na pytanie, w jakim stopniu istoty ludzkie są uprawnione do ingerowania w porządek naturalny.