Martwa ryba

Opinie czytelników

Książka „Dead Fish” autorstwa Debbie Ann Ice przedstawia potężne przesłanie środowiskowe przepełnione humorem, opowiadane z wielu perspektyw, w tym z perspektywy niebieskich sójek. Wciągająca narracja koncentruje się na postaci Lorraine Mulderon, jej zdeterminowanych wysiłkach na rzecz rozwiązania kwestii środowiskowych oraz rodzinnej miłości przedstawionej z perspektywy jej córki Haley.

Książka jest chwalona za niezapomnianą bohaterkę, Lorraine Mulderon, która jest pełna pasji i determinacji. Włączenie humoru i unikalnych elementów opowieści, takich jak niebieskie sójki dostarczające komentarzy, dodaje lekkiego tonu poważnym tematom. Czytelnicy doceniają ciepłą, aktualną historię, która łączy w sobie humor, złamane serce i znaczący komentarz na temat kwestii środowiskowych.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać intensywną pasję i skupienie się na wielu tematach za przytłaczające, co sugeruje, że głębia aktywizmu może być zbyt duża dla tych, którzy nie są równie pasjonatami. Jest to jednak łagodzone przez humor i wciągającą fabułę.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dead Fish

Zawartość książki:

Jest rok 20 - Ameryka zmieniła się, ale wciąż jest zadowolona z siebie - a Lorraine Mulderon jest wściekła. Jest zła, że umierające ryby zaśmiecają brzegi jej małego nadmorskiego miasteczka w Connecticut. Jest wściekła, że inne ptaki wydają się umierać, prawdopodobnie pośrednio związane ze śmiercią ryb. Nadal jest wściekła z powodu fali zgonów wron sprzed ponad dekady. Aha, Lorraine jest również wściekła na małe lokalne irytacje - czterokierunkowe znaki stopu, niegrzeczne "stada" rowerzystów zatykające jezdnie, marnowanie wody na trawnikach, zbyt duże spożycie alkoholu. Ale przede wszystkim Lorraine jest wściekła na brak szaleństwa.

Lorraine pisze listy, kontaktuje się z agencjami, które nie zatrudniają już ludzi, a jedynie zarządzają pocztą głosową. Wpisuje dyskursywne komentarze na blogach i stronach internetowych. Wygłasza przemówienia. Dzwoni do leniwych, a teraz skorumpowanych ustawodawców. Jest ignorowana. Co się stało z pasją? Co się stało z naszym krajem? A teraz, co się stało z Lorraine?

Lorraine znika po wielkim nowojorskim marszu protestacyjnym. Jej córka, Haley, desperacko próbuje ją odnaleźć i ostatecznie pisze list do Lorraine w nadziei, że matka go przeczyta i wróci. Być może ulubione ptaki Lorraine - niebieskie sójki - mogą wypełnić te puste miejsca.

W rzeczywistości spojrzenie z lotu ptaka ujawnia pewne prawdy zbyt trudne do zrozumienia dla nas wszystkich, zanurzonych, zakotwiczonych i egocentrycznych ludzi. Niebieskie sójki wiedzą, że Lorraine to opowieść o największym grzechu naszego kraju - normalizacji tragedii.