Marshall McLuhan i Northrop Frye: Apokalipsa i alchemia

Opinie czytelników

Książka „McLuhan i Frye” autorstwa Bruce'a Powe'a bada prace i trwałe znaczenie kanadyjskich myślicieli Marshalla McLuhana i Northropa Frye'a. Porównuje ich podejścia i sugeruje, w jaki sposób ich prace mogą się wzajemnie uzupełniać. Choć zapewnia wnikliwe tło i szczegóły, niektórzy uważają, że jest ezoteryczny, a wprowadzenie jest zbyt długie.

Oferuje kompleksowy przegląd McLuhana i Frye'a, omawia ich różnice i synergie, zawiera cenne spostrzeżenia i informacje, które opierają się na poprzednich biografiach, przedstawia mocne argumenty za ich aktualnością i angażuje się w kluczowe koncepcje, takie jak „medium jest przekazem” i „wykształcona wyobraźnia”.

Wstęp jest zbyt długi i zawiera niewiele treści, a jego treść może być ezoteryczna i frustrująca, a czasami nie zapewnia istotnej analizy krytyki Frye'a i McLuhana.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Marshall McLuhan and Northrop Frye: Apocalypse and Alchemy

Zawartość książki:

Marshall McLuhan i Northrop Frye to dwie centralne postacie kanadyjskiej kultury, współpracownicy i rywale, których kariery rozwijały się w ciekawej harmonii, nawet jeśli ich intelektualne zaangażowanie było antagonistyczne. Poeta, powieściopisarz, eseista i filozof B.W.

Powe, który studiował z tymi dwoma potężnymi i wpływowymi intelektualistami, przedstawia badanie ich życia i pracy w Marshall McLuhan and Northrop Frye: Apocalypse and Alchemy. Powe rozważa istnienie unikalnej wizjonerskiej tradycji kanadyjskiego humanizmu i argumentuje, że McLuhan i Frye reprezentują napięte, ale uzupełniające się podejścia do studiowania literatury i szerszego zaangażowania w kulturę.

Badając ich elokwentne, ale często kwaśne reakcje na siebie nawzajem, Powe ujawnia kontrowersje naukowe i osobiste konflikty, które wybuchły między nimi, a zwłaszcza wielkie podobieństwa w ich pisarstwie i biografiach. Korzystając z wywiadów, listów, notatników i opublikowanych tekstów, Powe oferuje nową alchemię ich myśli, w której łączy filozoficzne cechy McLuhana „medium jest przekazem” i Frye'a „wielki kod”.