Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Morocco's War on Terrorism: The Case for Security Cooperation Today
... z Przedmowy: W ciągu ostatnich dwóch dekad terroryzm rozprzestrzenił się daleko i szeroko na całym świecie.
Ataki terrorystyczne, które uderzyły w Nowy Jork, Londyn, Madryt, Casablankę, Paryż, Stambuł i inne stolice, nie tylko spowodowały tysiące ofiar i znaczne szkody w infrastrukturze, ale także wyraźnie zainaugurowały nową generację terroru, w której walka z terroryzmem stała się jednym z najwyższych priorytetów dla instytucji międzynarodowych i rządów krajowych. Tak więc, nawet przed powstaniem ISIL (Islamskiego Państwa w Iraku i Lewancie) liczba ataków terrorystycznych na całym świecie w 2013 roku wzrosła do ponad 8 500, a 17 891 osób straciło życie w 2013 roku w wyniku tych ataków terrorystycznych. Ponad jedna trzecia z nich, 6 378, miała miejsce w Iraku.
Na drugim miejscu pod względem liczby ofiar znalazł się Afganistan, a następnie Pakistan.
Od czasu ogłoszenia kalifatu w czerwcu 2014 roku, ISIL przeprowadziło ponad 71 ataków terrorystycznych w 22 krajach, zabijając co najmniej 1200 osób i raniąc ponad 1900 innych. Nie obejmuje to krwawych aktów popełnionych przez organizację na polach bitew w Syrii i Iraku.
Na poziomie europejskim, od czasu wydarzeń w Paryżu 13 listopada 2015 r., dwie kwestie stały się kluczowe: znaczenie współpracy międzynarodowej w dziedzinie bezpieczeństwa i zwalczania terroryzmu oraz kwestia zagranicznych bojowników w Syrii i Iraku. W odniesieniu do pierwszego punktu należy stwierdzić, że chociaż Komisja Europejska pracuje nad Strategią Bezpieczeństwa Wewnętrznego od 2010 r., dominuje przekonanie, że walka z terroryzmem jest zasadniczo sprawą narodową i suwerenną. W pierwszej unijnej mapie drogowej bezpieczeństwa pomoc, jakiej Unia Europejska udzieliła swoim państwom członkowskim, ograniczała się do stworzenia środowiska prawnego i ram współpracy oraz rozwoju wspólnych zdolności i systemów, takich jak System Informacyjny Schengen (SIS) lub Mechanizm Ochrony Ludności, Sieć Świadomości Radykalizacji, ATLAS (sieć sił szybkiej interwencji) i Airpol (sieć policji lotniskowej).
Atak w Paryżu 13 listopada 2015 r. wystawił wszystkie te wysiłki na krytykę i pokazał, że koordynacja i współpraca w zakresie bezpieczeństwa w strefie Schengen były w rzeczywistości nieskuteczne. Z tego powodu Komisja Europejska natychmiast podkreśliła znaczenie przedstawienia przed końcem 2015 r.
ambitnego zestawu środków mających na celu zabezpieczenie granic UE, skuteczniejsze zarządzanie migracją i poprawę bezpieczeństwa wewnętrznego Unii Europejskiej, przy jednoczesnym zachowaniu zasady swobodnego przepływu osób.