Marx's Resurrection of Aristotle
Książka ta stara się pokazać, w jaki sposób wizja komunizmu Karola Marksa była kontynuacją klasycznej filozofii humanistycznej Arystotelesa. Podważając Engelsowskie zniekształcenie Marksa, przedstawia zaprzeczenie wcześniejszych interpretacji Marksa, które przedstawiają go w kategoriach materialistycznych. Engels zaproponował obraz najwyższego etapu społeczeństwa komunistycznego jako ekonomicznego egalitaryzmu, wizji, która stała się aksjomatem leninowsko-stalinowsko-sowieckiego komunizmu. Dla kontrastu, tutaj pokazano, że Marks przyjął arystotelesowską koncepcję "sprawiedliwości dystrybutywnej", proporcjonalnej równości. Obejmując prace Marksa, od jego edukacji uniwersyteckiej i rozprawy doktorskiej na temat różnic między demokratyczną i epikurejską filozofią atomu, po badanie jego okresu Rheinische Zeitung i utrzymywanie się klasycznego humanizmu w obronie wolności prasy Marksa, Levine umiejętnie ujawnia przyciąganie grawitacyjne między Marksem a Arystotelesem.
Pokazując, w jaki sposób klasyczny humanizm jest dominującym etosem w komunizmie Marksa, książka zawiera rozdziały poświęcone: ⬤ Heglowi jako punktowi przejściowemu między Marksem a Arystotelesem.
⬤ Hegla jako punktu przejściowego między Arystotelesem a Marksem.
⬤ Powiązania między Marksowską teorią pracy a Arystotelesowską ideą konstytutywnego podmiotu zawartą w Polityce.
⬤ W jaki sposób lokalne metodologie Arystotelesa i Hegla dostarczyły Marksowi metodologii społecznych, za pomocą których można interpretować funkcjonowanie kapitalizmu.
Wskrzeszenie Arystotelesa przez Marksa jest kulminacją trwającej całe życie pracy Normana Levine'a nad ustaleniem właściwego umiejscowienia Marksa i jego komunizmu w klasycznej tradycji humanistycznej.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)