Marx, Epicurus, and the Origins of Historical Materialism
Monografia Diego Fusaro na temat wpływu Epikura na myśl Marksa jest wielowarstwowa. Nie tylko wyjaśnia myśl epikurejską i jej wpływ na młodego Marksa, ale także udaje jej się zrobić z Marksem to, co Marks zrobił z Epikurem.
Marks wykorzystał krytyczne stanowisko Epikura wobec Platona i Arystotelesa jako pretekst, niejako, do rzucania niezbyt subtelnych wskazówek na temat filozofii i polityki ówczesnych Niemiec.
Fusaro, opisany przez wpływową gazetę La Repubblica (lipiec 2013) jako prawdopodobnie „najjaśniejsza gwiazda na włoskim firmamencie filozoficznym naszych czasów”, wykorzystuje Marksowską krytykę niemieckiej teraźniejszości czasów Marksa, by zaproponować krytykę naszych czasów, krytykę ekonomicznego libertarianizmu i moralnego libertynizmu.
Podstawowym argumentem Fusaro wydaje się być to, że żyjemy w czasach, które są niczym innym jak epikurejskie, w których dogmatyczny i hedonistyczny liberalizm dominuje w naszym życiu, jak pióra.
Niniejsza monografia łączy w sobie dwojakie podejście: egzoteryczne i ezoteryczne. Egzoterycznie analizuje długo ignorowaną rozprawę uniwersytecką młodego Karola Marksa i wpływy greckiego atomizmu na kształtowanie się systemu myślowego Marksa. Ezoterycznie, lub w domyśle, analizuje nasz współczesny świat.
