Marines czasu pokoju

Oryginalny tytuł:

Peace Time Marines

Zawartość książki:

Zwrócono mi uwagę, że wielu cywilów uważa, że jeśli nie walczyłeś w strefie działań wojennych, nie jesteś tak wielkim patriotą jak ci, którzy walczyli na wojnie. Niestety, ta postawa przenosi się na Departament Obrony.

Marines, z którymi służyłem, w tym ja, odnieśli widoczne i niewidoczne obrażenia podczas szkolenia. Każda duża korporacja w Ameryce zrekompensowałaby swoim pracownikom obrażenia odniesione w pracy. Moje pytanie brzmi: "dlaczego rząd USA jest wyjątkiem od reguły?".

"Niektóre urazy są psychiczne, a inne fizyczne.

W obu przypadkach rząd odrzuca roszczenia weteranów setkami tysięcy. W moim przypadku urazy związane z Pustynną Burzą i artretyzmem spowodowanym spaniem na lodzie przez dwanaście tygodni w Korei Południowej, w tym trening w upale 120 stopni w 29 Palms w Kalifornii.

Podczas tych treningów doznałem 50% utraty słuchu w lewym uchu, strzelając z dział artyleryjskich przez osiem lat. Wożąc ważące 100 funtów pociski artyleryjskie i jadąc z tyłu pięciotonowej ciężarówki, gdzie pociski artyleryjskie odbijały się w powietrzu, lądując na moich nogach. W czasie przygotowań do Pustynnej Burzy moja jednostka została przewieziona do obozu Atterbury na ostateczne leczenie.

Leczenie obejmowało serię zastrzyków i tabletek. Miesiące później okazało się, że jestem ciężko chory z powodu działania leków, w tym pigułki PD, leku, który miał przeciwdziałać skutkom środków chemicznych. Bolały mnie kości, wysypka pokrywała klatkę piersiową, ramiona, czoło i powodowała ogromne zaniki pamięci.

Miałem bóle głowy przez sześć miesięcy, byłem całkowicie wyczerpany przez wiele miesięcy, a moje mięśnie bolały od stóp do głów. Ten przebieg powtarzał się w kółko przez sześć miesięcy.

Poszedłem do szpitala VA na pełne badania chemiczne, ale wyniki nie były jednoznaczne. W tym czasie nie padł żaden strzał w kierunku wroga, ale mimo to byłem cichą ofiarą wojny. Minęło dziesięć lat, zanim zostałem zakwalifikowany do służby wojskowej, dlatego przez lata żyłem z bólem, płacąc za opiekę zdrowotną z własnej kieszeni, za coś, o czym cywilni lekarze nie mieli pojęcia, jak leczyć.

Mimo że miałem dowody medyczne, dokumentujące moje objawy wojny w Zatoce Perskiej na przestrzeni dziesięciu lat, wojsko wepchnęło mój wniosek głęboko w szczeliny archiwum, dopóki sumienny przedstawiciel jednego z działów kontraktowych nie odkrył wniosku i nie doprowadził do przesłuchania.

Podobnie jak ja, inni wojskowi cierpią z powodu tej samej niesprawiedliwości, mając niewielką nadzieję na otrzymanie rekompensaty finansowej lub leczenia. Jestem dumnym patriotą, Peace Time Marines.