Margaret Cavendish była jedną z najbardziej płodnych, złożonych i niezrozumianych pisarek XVII wieku.
Współczesna Kartezjuszowi i Hobbesowi, była zafascynowana filozoficznymi, naukowymi i wyobraźniowymi postępami i walczyła o przezwyciężenie politycznych i kulturowych przeszkód, które groziły powstrzymaniem jej zaangażowania w takie dyskursy. Emma Rees bada, w jaki sposób Cavendish angażowała się w prace myślicieli takich jak Lukrecjusz, Platon, Homer i Harvey, próbując wyrwać się z wygnania, które zagrażało nie tylko jej intelektualnym poszukiwaniom, ale także samej egzystencji.
Wyłania się z tego obraz inteligentnej, zuchwałej i nieustraszonej kobiety z wczesnej epoki nowożytnej, której opowieść spodoba się zarówno specjalistom, jak i zwykłym czytelnikom.
