Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 14 głosach.
Marcion and Luke-Acts: A Defining Struggle
Badanie motywów stojących za napisaniem kanonicznych wersji Łukasza i Dziejów Apostolskich.
Opierając się na najnowszych badaniach, które przemawiają za datą drugiego wieku dla księgi Dziejów Apostolskich, Marcion and Luke-Acts bada prawdopodobny kontekst autorstwa nie tylko Dziejów Apostolskich, ale także kanonicznej Ewangelii Łukasza. Znany badacz Nowego Testamentu Joseph B. Tyson proponuje, że zarówno Dzieje Apostolskie, jak i ostateczna wersja Ewangelii Łukasza zostały opublikowane w czasie, gdy Marcjon z Pontu zaczął głosić swoją wersję chrześcijańskiej ewangelii, w latach 120-125 p.n.e. Sugeruje, że chociaż autor podlegał różnym wpływom, główną motywacją była potrzeba dostarczenia kościołowi pism, które posłużyłyby w walce z chrześcijaństwem marcjonickim. Tyson pozycjonuje kontrowersję z Marcjonem jako definiującą walkę o samo znaczenie chrześcijańskiego przesłania, a autora Łukasza-aktów jako głównego uczestnika tego konkursu.
Sugerując, że główne akcenty w Dziejach Apostolskich są najlepiej rozumiane jako odpowiedzi na wyzwanie marcjonitów, Tyson przygląda się w szczególności portretowi Pawła jako oddanego faryzejskiego Żyda. Twierdzi, że ten portret został ukształtowany przez autora, aby przeciwstawić się marcjonickiemu rozumieniu Pawła jako odrzucającego zarówno Torę, jak i Boga Izraela. Tyson wskazuje również na historie związane z Piotrem i apostołami jerozolimskimi w Dziejach Apostolskich jako argumenty przeciwko twierdzeniu marcjonitów, że Paweł był jedynym prawdziwym apostołem.
Tyson dochodzi do wniosku, że autor Dziejów Apostolskich wykorzystał wcześniejszą wersję Ewangelii Łukasza i stworzył kanonicznego Łukasza, dodając między innymi relacje z narodzin i narracje o Jezusie po zmartwychwstaniu.