Marcello Caetano and the Portuguese New State
Premier Marcello Caetano był następcą António de Oliveiry Salazara. Uważany za drugą najważniejszą postać portugalskiej dyktatury (reżim Estado Novo, 1933-1974), Caetano wywołał znaczne spory wśród naukowców w odniesieniu do jego osobowości i polityki; niektórzy uważają go za bardziej autorytarnego niż jego poprzednik, inni za bardziej liberalnego.
Po przedstawieniu tła jego dzieciństwa i wstąpienia na uniwersytet, autor wyjaśnia jego rosnący aktywizm w Integralismo Lusitano i w Kościele katolickim; jego monarchistyczną i nacjonalistyczną ideologię. Decyzja Caetano o poparciu reżimu Salazara zbiegła się w czasie z publikacjami w mediach głównego nurtu na temat korporacjonizmu, kolonializmu, polityki europejskiej i relacji między Brazylią a Portugalią. Jego rola w biurze sekretarza generalnego Mocidade Portuguesa (MP), organizacji portugalskiej młodzieży podobnej do faszystowskich organizacji młodzieżowych we Włoszech czy Niemczech, była sprzeczna z jego polityką neutralności podczas II wojny światowej.
Przywództwo w União Nacional (jedynej partii reżimu) i przewodnictwo w Câmara Corporativa (parlamencie interesów korporacyjnych) doprowadziło do uznania narodowego w czasie, gdy portugalski reżim musiał zreformować swoją politykę kolonialną. Jego napięcia z innymi notablami salazaryzmu doprowadziły do jego politycznej degradacji i oddania uniwersytetowi w latach sześćdziesiątych.
Jako rektor Uniwersytetu Lizbońskiego wspierał autonomię uniwersytetów, dzieląc opinię publiczną. Prezydentura Caetano (rozpoczęta we wrześniu 1968 r.) odzwierciedlała napięte relacje między rządem a liberalnym skrzydłem w sprawie kryzysu kolonialnego. Ostatecznie doprowadziło to do ostatecznego kryzysu reżimu Nowego Państwa, fragmentacji sił zbrojnych i rewolucji goździków 25 kwietnia 1974 roku.
Podczas swojego wygnania w Brazylii w latach 1974-1980 Caetano utrzymywał korespondencję ze swoimi portugalskimi przyjaciółmi. Korespondencja ta, przedstawiona i wyjaśniona przez Francisco Martinho, ma wyjątkowe znaczenie dla zrozumienia współczesnej historii politycznej Portugalii.