Bogato ilustrowane studium przełomowej post-popowej instalacji Marca Chaimowicza z 1972 roku Celebration? Realife.
Marc Camille Chaimowicz (ur. 1947) był jednym z pierwszych artystów, którzy połączyli sferę performansu i instalacji. W epoce surowego minimalizmu Chaimowicz wyróżniał się nieskrępowaną pogonią za pięknem, a w latach 70. zdobył pozycję dzięki sztuce, która była zabawna i subtelnie uwodzicielska. Post-popowe środowiska rozproszone Chaimowicza zawdzięczały tyle samo glam rockowi, co praktyce artystycznej i były inspirowane współczesną literaturą francuską (Gide, Cocteau, Proust i G net), a także teorią sztuki. Jego ważna instalacja z 1972 roku Celebration? Realife zawierała maski, lustra, różne małe przedmioty (w tym parę pomarańczowych majtek i biały biustonosz), brokatową kulę, muzykę Rolling Stonesów, Davida Bowiego i innych - oraz artystę, serwującego herbatę i angażującego odwiedzających w rozmowę w sąsiednim pokoju. Podniosło to pytania o dychotomie publiczne/prywatne, granice sztuki/projektu i identyfikacje oparte na płci, a także przekształciło artystę w rodzaj dyrektora artystycznego i scenografa. Niedawna reinstalacja tej pracy (jako Celebration? Realife Revisited 1972/2000) i uznanie krytyków, jakie wzbudziła, potwierdza znaczenie Chaimowicza i wskazuje na jego relacje z artystami tak różnymi i trudnymi, jak Cerith Wyn Evans, Jutta Koether, Kai Althoff i inni.
To bogato ilustrowane studium Celebration? Realife, z wieloma kolorowymi zdjęciami, wykorzystuje instalację Chaimowicza do rekonstrukcji tego kulturowego momentu w latach 70-tych, kiedy zmieniła się rola artysty i relacje między sztuką, designem, kulturą popularną i performansem.
Artysta performance Marc Camille Chaimowicz, urodzony w Paryżu w 1947 roku, wykłada na kursie M.F.A. na Uniwersytecie w Reading i jest konsultantem wizytującym w L'Ecole Nationale des Beaux-Arts w Dijon. Jest autorem książki Caf du R ve.
