Mapa cebuli

Opinie czytelników

Książka jest bardzo chwalona za kreatywne użycie języka i głębokie, piękne eksploracje tożsamości, miłości i ludzkiego doświadczenia. Czytelnicy doceniają wielowarstwową naturę poezji i sposób, w jaki przeplata ona różne języki, historie i tematy.

Kreatywne użycie języków, wielowarstwowa i głęboko piękna poezja, eksploruje szeroki zakres tematów, w tym tożsamość, słabości i ludzkie doświadczenia, satysfakcjonująca i wciągająca lektura.

W recenzjach nie wymieniono żadnych konkretnych wad.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Map of an Onion

Zawartość książki:

Akty urodzenia, paszporty, dokumenty obywatelstwa: są to dokumenty, które definiują naszą oficjalną tożsamość, które czynią nas czytelnymi dla aparatu państwowego. Dla Amerykanów azjatyckiego pochodzenia takie dokumenty są często kluczowe dla naszych rodzinnych narracji, oznaczając historię migracji, wyjazdu i przyjazdu, odrzucenia lub przynależności.

Jednak jesteśmy również świadomi tego, co takie oficjalne dokumenty wymazują, wymuszają lub represjonują. Map of an Onion Kenjiego Liu zaczyna się od refleksji nad rolą takich dokumentów w kształtowaniu tożsamości, ale mapowanie, które Liu oferuje nam w tym zbiorze, odrzuca ostre granice oficjalnego kartografa. Zamiast tego, Map of an Onion to przekraczający granice, koalicyjny tekst, który znajduje swój polityczny głos w przerwaniu.

W poetyce Liu historia rodziny jest ustrukturyzowana przez historie migracji, kolonializmu i przemocy, a jednak Liu znajduje w szczelinach tych struktur przestrzeń głęboko osobistych poszukiwań. "Powiedz mi, jak wymawiać swoje imię", pyta nas, "bo dokumenty nas nie ochronią".

-- Timothy Yu, autor "100 Chinese Silences" oraz "Race and the Avant-Garde: Experimental and Asian American Poetry Since 1965" Jednym ze sposobów odczytania "Map of an Onion" jest odczytanie jej jako mitu o współczesnym odkrywaniu siebie, ujawnianiu, pytaniu głębiej, dociekaniu warstwa po warstwie w kierunku jądra cebuli, które, jak na ironię, jest nie do zlokalizowania. Jaźń jako sensorium percepcji, jaźń jako "zwierzę, ptak", jako członek rodziny, jako spadkobierca ośmiu wieków dziedzictwa Liu, jaźń jako człowiek, jako Japończyk, Chińczyk, Tajwańczyk, Amerykanin żyjący na pożyczonej ziemi rdzennych Lenape na przedmieściach New Jersey, jaźń jako niestabilny konstrukt, jako obywatel, dyplomata, flaneur, sabotażysta, artysta, jako obeznany z technologią, zmieniający kody, transjęzyczny byt. Oświetlona Mapa cebuli Kenjiego Liu to koan dekonstrukcji, który bada w szczelinach różnic te przestrzenie w nas i między nami, jako naładowane przestrzenie potencjału i stawania się.

Pytanie długości książki w twardej, wdzięcznej kaligrafii, pytające głębiej, pytające lepiej, co to znaczy być sobą, tym Ja, "tłumaczyć to poszukiwanie / między czterema językami mojej rodziny" - powstałe, ponownie złożone ze starożytnych cząsteczek i wyrzeźbione przez wszystkie siły kultury, historii i światła krwi w człowieka? Jeśli "narody potrzebują przypowieści, by odkryć siebie na nowo", to Mapa cebuli może być właśnie taką przypowieścią. -- Chad Sweeney, sędzia nagrody Hillary Gravendyk.