Manny Farber: Obrazy i pisma

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Oryginalny tytuł:

Manny Farber: Paintings & Writings

Zawartość książki:

Twarda oprawa, 160 stron.

9. 25 x 11 cali.

24. 13 x 27. 94 cm.

Obrazoburczy i ważny głos w amerykańskiej krytyce filmowej, Manny Farber (1927-2008) był również niezwykle pomysłowym malarzem. Ta książka celebruje bujną sztukę wizualną Farbera, prezentując jego stołowe martwe natury wypełnione osobistymi skojarzeniami, popowymi artefaktami i nabazgranymi mądrościami - serię intymnych, ale pośrednich autoportretów, obejmujących dziesięciolecia.

Próbki chytrej, zuchwałej krytyki sztuki Farbera, wcześniej niezebrane, są oferowane wraz z recenzjami filmowymi, stronami rękopisów, szkolnymi quizami i notatkami.

Redaktorzy książki dostarczają eseje i dodatkowe komentarze.

Hołd i analizy są dostarczane przez prawie dwa tuziny innych autorów, w tym Richarda Armstronga, Oliviera Assayasa, Billa Berksona, Durgę Chew-Bose, Anne Boyer, Moyrę Davey, Josephine Halvorson, JP Gorina, Greila Marcusa, Carol Mavor, Patricię Patterson, Chrisa Petita, Amandę Petrusich, Kelly Reichardt, Jonathana Rosenbauma, Luca Sante, Roberta Storra, Ginę Telaroli, Wima Wendersa, Roberta Walsha i Alice Waters.

Książka ukazuje się po wystawie Helen Molesworth w Muzeum Sztuki Współczesnej w Los Angeles: "One Day at a Time: Manny Farber and Termite Art" - retrospektywy Farbera i szeroko zakrojonego pokazu grupowego, w którym Molesworth powróciła i zbadała przełomowy esej Farbera z 1962 roku "White Elephant Art vs. Termite Art". Molesworth chwali Farbera za objęcie chwałą i niepewnością codzienności, tworząc prace, które nieustannie gryzą własne granice.

" Farber jest niezwykłym przypadkiem kogoś równie biegłego w dwóch praktykach, malarstwie i pisaniu, które nieustannie się nawzajem informują i modyfikują. To właśnie jego egzystencja u zbiegu tych dwóch praktyk sprawia, że jego prace są tak wielowarstwowe, sprzeczne, polifoniczne. Krótko mówiąc, ŻYJE."

--JP Gorin.

Mówi się, że krytyka filmowa Manny'ego Farbera przypomina jego malarstwo - a może odwrotnie - ponieważ w obu przypadkach chodzi głównie o rozbicie rzeczy na części składowe, a następnie delikatne zbadanie resztek, aby dowiedzieć się, jak i czy się uzupełniają. "

--Amanda Petrusich.

" Oszałamiający urok ujawniania ogromu w tym, co miniaturowe."

--Durga Chew-Bose.

" Obrazy o niemałej bujności, wzywają do równego uznania odwrotnej strony obfitości: Nie ma zatrzymania rzeczy, nie ma końca nieumiarkowanej, gadatliwej, pozbawionej centrum prolistyki, w której przeciętna dusza związana z ziemią znajduje (lub traci) się, zanurzona."

--Bill Berkson.

Edycja i eseje Michaela Almereydy, Jonathana Lethema i Roberta Polito.

Zaprojektowany przez Scotta Masseya.