Ocena:
Książka oferuje kompleksową analizę amerykańskiej propagandy podczas I wojny światowej, koncentrując się na wysiłkach Komitetu Informacji Publicznej (CPI) kierowanego przez George'a Creela. Bada skrzyżowanie nowoczesnej komunikacji i masowego apelu w kształtowaniu opinii publicznej i rozpowszechnianiu informacji. Recenzenci chwalą dokładne badania i wgląd w wpływ propagandy zarówno na amerykańskich obywateli, jak i na międzynarodowe postrzeganie podczas wojny.
Zalety:Dogłębne badania i dokumentacja, wciągające pisanie, zapewnia nowe spojrzenie na kontrolę mediów i propagandę, zawiera przykłady z prawdziwego świata i jest nagradzana za swój wkład naukowy.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że książka grzęźnie w szczegółach, potencjalnie tracąc z oczu szerszy kontekst historyczny. Kilka recenzji wspomina o osobistych uprzedzeniach wobec niektórych postaci historycznych, takich jak Woodrow Wilson.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Manipulating the Masses: Woodrow Wilson and the Birth of American Propaganda
Zdobywca nagrody Goldsmith Book Prize przyznawanej przez Harvard Shorenstein Center on Media, Politics and Public Policy.
Manipulating the Masses opowiada historię trwałego zagrożenia dla amerykańskiej demokracji, które powstało w wyniku I wojny światowej: ustanowienia wszechobecnej, systematycznej propagandy jako instrumentu państwa. Podczas Wielkiej Wojny rząd federalny sprawował bezprecedensową władzę nad kształtowaniem poglądów i postaw amerykańskich obywateli. Informacji Publicznej (CPI), powołany przez prezydenta Woodrowa Wilsona tydzień po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do wojny w kwietniu 1917 roku.
Kierowane przez swojego ognistego szefa, George'a Creela, CPI docierało do każdego zakamarka narodu, każdego dnia i rozszerzyło swoją działalność za granicą. Stworzyła pierwszą krajową gazetę, sprawiła, że wiadomości stały się codziennym aspektem rządzenia i była pionierem koncepcji dyplomacji publicznej. Administracja Wilsona rozpowszechniała swoje przesłanie poprzez artykuły, komiksy, książki i reklamy w gazetach i czasopismach; poprzez filmy fabularne i ochotników Four Minute Men, którzy przemawiali w przerwach; poprzez plakaty umieszczane na budynkach i wzdłuż autostrad; oraz poprzez broszury dystrybuowane przez miliony. Do współpracy zaangażowano czołowych postępowych dziennikarzy, twórców reklam i artystów. Wykorzystała amerykańskie uniwersytety i ich profesorów do tworzenia propagandy i legitymizowania swojej misji.
Nawet gdy Creel upierał się, że CPI jest źródłem wiarygodnych, opartych na faktach informacji, biuro regularnie oczyszczało wiadomości, zniekształcało fakty i grało na emocjach. Creel wychwalał przejrzystość, ale stworzył organizacje frontowe. Za granicą CPI potajemnie dotowało organy informacyjne i przekupywało dziennikarzy. W kraju podważała lojalność tych, którzy od czasu do czasu kwestionowali jej taktykę. Ściśle współpracując z federalnymi agencjami wywiadowczymi, które chciały wykryć wywrotowców i stłumić sprzeciw, CPI była współwinna deptania swobód obywatelskich przez administrację Wilsona.
Do tej pory pełna historia CPI nigdy nie została opowiedziana. John Maxwell Hamilton skonsultował się z ponad 150 zbiorami archiwalnymi w Stanach Zjednoczonych i Europie, aby napisać tę odkrywczą historię, która pokazuje skróty do otwartej, uczciwej debaty, którą nawet propagandziści o dobrych intencjach podejmują, aby nagiąć innych do swoich poglądów. Każdy element współczesnej propagandy rządowej ma swoje poprzedniki w CPI. Jest to idealne narzędzie do zrozumienia powstania propagandy, jej metod działania i zagrożenia, jakie stanowi dla demokracji.
