Mandaryńska Brazylia: Rasa, reprezentacja i pamięć

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Mandarin Brazil: Race, Representation, and Memory

Zawartość książki:

W Mandarin Brazil Ana Paulina Lee bada znaczenie chińskiego wykluczenia dla brazylijskiego projektu budowania narodu, śledząc rolę kulturowej reprezentacji w tworzeniu rasowych kategorii narodowych. Lee analizuje przedstawienia chińskości w brazylijskiej muzyce popularnej, literaturze i kulturze wizualnej, a także dokumenty archiwalne oraz korespondencję dyplomatyczną Brazylii i dynastii Qing dotyczącą otwarcia szlaków handlowych i imigracyjnych między Brazylią a Chinami.

W ten sposób ujawnia, w jaki sposób azjatycka rasizacja pomogła ukształtować wizerunek Brazylii jako rasowej demokracji. Mandaryńska Brazylia rozpoczyna się w drugiej połowie XIX wieku, w okresie przejściowym, kiedy zniewolona praca stała się niewolną pracą - erą, w której czarne niewolnictwo zmieniło się w "żółtą pracę", a niepokoje rasowe wzrosły. Lee zastanawia się, w jaki sposób kolonialne paradygmaty pracy rasowej stały się częścią brazylijskiego projektu budowania narodu, który priorytetowo traktował "wybielanie", zasadniczo supremacjonistyczną ideologię białych, która przeplatała kolonialny system kast rasowych z nowymi programami pracy imigracyjnej.

Zastanawiając się, dlaczego chińscy robotnicy zostali wykluczeni z brazylijskich wysiłków na rzecz budowania narodu, podczas gdy japońscy migranci byli mile widziani, Lee bada, w jaki sposób chińskie i japońskie ambicje imperialne oraz azjatycka supremacja etniczna wzmocniły brazylijski projekt wybielania. Mandarin Brazil wnosi wkład w nową dyskusję w kulturoznawstwie latynoamerykańskim i azjatycko-amerykańskim, która rozważa historię azjatyckiej diaspory i formację rasową w obu Amerykach.