Mam dom w krainie chwały: Zaginiona opowieść o kolei podziemnej

Opinie czytelników

I've Got a Home in Glory Land: A Lost Tale of the Underground Railroad opowiada prawdziwą historię Thorntona i Ruthie Blackburn, zniewolonych osób, które uciekły do Kanady. Książka jest dobrze zbadana i łączy kontekst historyczny z osobistymi narracjami, szczegółowo opisując zmagania, wyzwania prawne i społeczne implikacje ich ucieczki. Podczas gdy wielu recenzentów chwaliło wciągającą narrację i dogłębność badań, niektórzy zauważyli przypadki, w których obszerne szczegóły mogą odciągać uwagę od głównej historii.

⬤ Doskonała narracja połączona z dokładnymi badaniami.
⬤ Zapewnia głęboki kontekst historyczny na temat niewolnictwa i Kolei Podziemnej.
⬤ Podkreśla osobistą odwagę i wpływ działań Blackburnów na szersze kwestie społeczne.
⬤ Napisana w czytelnym stylu, który wciąga jak powieść.
⬤ Wypełnia istotną lukę w historii Afroamerykanów, która jest często pomijana.

⬤ Momentami książka zawiera nadmiar informacji, które mogą odwracać uwagę od głównej narracji.
⬤ Niektórym czytelnikom trudno było nadążyć za fabułą lub czuli, że nie jest to historia, której oczekiwali.
⬤ Krytyka dotyczy braku bezpośrednich cytatów z postaci historycznych i nadmiernego polegania na sugestywnych stwierdzeniach, a nie potwierdzonych wydarzeniach.

(na podstawie 28 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

I've Got a Home in Glory Land: A Lost Tale of the Underground Railroad

Zawartość książki:

Był dzień przed Dniem Niepodległości w 1833 roku. Gdy jego narzeczona, Lucie, miała zostać sprzedana w dół rzeki, Thornton Blackburn zaplanował śmiałą - i udaną - ucieczkę w ciągu dnia od swoich panów z Louisville.

Ścigana do Michigan, para została schwytana i skazana na powrót do Kentucky w łańcuchach. Jednak czarnoskóra społeczność Detroit zjednoczyła się w ich sprawie podczas Blackburn Riots w 1833 roku, pierwszego powstania na tle rasowym w historii miasta. Thornton i Lucie zostali przewiezieni przez rzekę do Kanady, ale ich bezpieczeństwo okazało się iluzoryczne, gdy gubernator Michigan zażądał ich ekstradycji.

Obrona Blackburnów przez Kanadę nadała ton przyszłym stosunkom dyplomatycznym ze Stanami Zjednoczonymi w drażliwej kwestii zbiegłych niewolników i potwierdziła, że brytyjska kolonia jest głównym punktem końcowym Kolei Podziemnej. Blackburnowie osiedlili się w Toronto, gdzie założyli pierwszą w mieście firmę taksówkarską, ale nigdy nie zapomnieli o milionach ludzi, którzy wciąż cierpieli z powodu niewolnictwa.

Współpracując z prominentnymi abolicjonistami, Thornton i Lucie uczynili swój dom przystanią dla uciekinierów. Kiedy zmarli w latach 90.

XIX wieku, nie mając potomków, którzy mogliby przekazać ich fascynującą opowieść, została ona utracona na rzecz historii. Zaginęła, dopóki archeolodzy nie wydobyli historii Thorntona i Lucie Blackburn na światło dzienne.