Mały Phil: ponowna ocena przywództwa gen. Philipa H. Sheridana w wojnie secesyjnej

Opinie czytelników

Książka Erica Wittenberga oferuje krytyczną ocenę reputacji generała Philipa H. Sheridana podczas wojny secesyjnej, argumentując, że jego osiągnięcia zostały wyolbrzymione i były w dużej mierze wynikiem autopromocji i ślepej wiary przełożonych, takich jak Grant. Książka jest dobrze zbadana, ale spotkała się z krytyką za to, że jest zbyt jednostronna i brakuje jej zrównoważonej perspektywy.

Książka ma dobre źródła i dostarcza prowokującej do myślenia ponownej oceny roli Sheridana w wojnie secesyjnej. Doświadczenie Wittenberga w operacjach kawalerii dodaje wiarygodności krytyce, a czytelnicy znajdą wartość w wyzwaniach stawianych ustalonym poglądom na przywództwo Sheridana.

Wiele recenzji podkreśla jednostronny charakter książki, sugerując, że niesprawiedliwie krytykuje ona Sheridana bez odpowiedniego przedstawienia jego osiągnięć lub opinii wspierających go podwładnych. Zwięzły prawniczy styl może wydawać się zbyt krytyczny i pozbawiony niuansów, co może prowadzić niektórych czytelników do poczucia, że autor ma agendę przeciwko Sheridanowi.

(na podstawie 19 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Little Phil: A Reassessment of the Civil War Leadership of Gen. Philip H. Sheridan

Zawartość książki:

W przeciwieństwie do gen. Ulyssesa S.

Granta i gen. Williama T. Shermana, których kontrowersyjna reputacja z czasów wojny secesyjnej trwa do dziś, gen.

dyw.

Philip H. Sheridan pozostał w dużej mierze nietknięty przez kontrowersje.

W książce "Little Phil" historyk Eric J. Wittenberg dokonuje ponownej oceny wojennych dokonań człowieka od dawna uważanego za jednego z największych generałów armii Unii. Od najwcześniejszych dni w West Point Phil Sheridan odmawiał przestrzegania zasad.

Miał szczęście, że otrzymał jedynie zawieszenie, a nie wydalenie, gdy jako kadet zaatakował bagnetem przełożonego oficera. Choć zdobył sławę jako kawalerzysta pod koniec wojny secesyjnej, Sheridan rozpoczął konflikt jako dowódca piechoty i początkowo niewiele wiedział o służbie konnej. W swojej pierwszej próbie jako dowódca kawalerii w Armii Potomaku wiosną 1864 roku dał występ, który według Wittenberga od dawna był przeceniany.

Później tego samego roku w dolinie Shenandoah, gdzie Sheridan zapewnił sobie legendarną reputację, odniósł ogromne korzyści dzięki zdolnościom taktycznym swoich podwładnych i ogromnej przewadze liczebnej nad oblężonymi oddziałami Konfederacji gen. por.

Jubala Early'ego. Sheridan został ostatecznie nagrodzony za liczne akty niesubordynacji wobec swoich przełożonych podczas całej wojny, podczas gdy karał podobne cechy u swoich własnych oficerów. Co więcej, w swoich raportach bojowych i powojennych pismach często manipulował faktami, aby pokazać siebie w jak najlepszym świetle, zapewniając sobie wywyższone miejsce w historii.

W ten sposób Sheridan z powodzeniem narzucił amerykańskiej opinii publicznej własną wersję historii.

To kontrowersyjne nowe studium rzuca wyzwanie istniejącej literaturze na temat Phila Sheridana i wnosi cenny wgląd w nasze zrozumienie tego słynnego, ale całkowicie omylnego wojownika.