Mały chłopcze, znam twoje imię

Opinie czytelników

Wspomnienia Mitchella Raffa, „Little Boy, I Know Your Name”, opowiadają o jego życiu jako dziecka ocalałych z Holokaustu, zgłębiając tematy odziedziczonej traumy, odporności i nadziei. Książka charakteryzuje się emocjonalną intensywnością i surową szczerością, ujawniając głębię bólu i triumf nad przeciwnościami losu.

Pamiętnik jest chwalony za potężną fabułę, głębię emocjonalną i zdolność autora do wywoływania empatii u czytelników. Wielu recenzentów uznało go za inspirujący, podkreślając podróż autora przez pokonywanie znaczących przeszkód i nadzieję, która przebija się pomimo traumatycznych doświadczeń. Czytelnicy doceniają szczere i uczciwe przedstawienie traumy pokoleniowej, uzależnienia i zdrowia psychicznego, dzięki czemu można się z nimi utożsamiać i prowokować do myślenia.

Niektórzy czytelnicy zauważyli, że książka może być emocjonalnie intensywna i ciężka, z wieloma wyzwalającymi momentami, które mogą być trudne do przetworzenia. Kilka osób stwierdziło, że czasami trudno było ją czytać ze względu na rozdzierający serce temat, który mógł sprawić, że czytelnicy czuli się przytłoczeni.

(na podstawie 56 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Little Boy, I Know Your Name

Zawartość książki:

Przełamanie odziedziczonego cyklu traumy.

Mitchell Raff w swoich niezwykle szczerych wspomnieniach szczerze opowiada o swojej drodze do przezwyciężenia traumy pokoleniowej i uwolnienia się od dziesięcioleci uzależnienia. Z surową wrażliwością obnaża swoje destrukcyjne mechanizmy radzenia sobie i daleko idące konsekwencje, jakie wywarły one na jego życiu i na otaczających go ludziach.

W dzieciństwie Mitchell był bezlitośnie bity przez swoją ocalałą z Holokaustu matkę, a następnie został porwany z Los Angeles do Izraela, zanim znalazł schronienie u kochających krewnych w Ameryce. W swoim dorosłym życiu echa traumy zmusiły Mitchella do nadużywania substancji odurzających, wad seksualnych i toksycznych związków. Mitchell wyjaśnia jednak, że w pewnym momencie trzeba wziąć odpowiedzialność za swoje decyzje, na dobre i na złe. Po latach bolesnej samoanalizy i pracy, Mitchell osiadł w zdrowym związku i znalazł siłę, by znieść ciosy, które kiedyś by go zniszczyły.

Niefiltrowana relacja Mitchella z jego prób, porażek i ostatecznego przełomu, by stać się mężczyzną, którym zawsze chciał być, jest żywym dowodem na to, że cykle traumy pokoleniowej można przerwać, że nawet najgłębsze rany można złagodzić i że choć droga jest trudna, to w zasięgu ręki jest nie tylko przetrwanie, ale i rozwój.