Małgorzata Beaufort: Matka dynastii Tudorów

Opinie czytelników

Książka przedstawia szczegółową biografię Małgorzaty Beaufort, podkreślając jej kluczową rolę w dynastii Tudorów. Czytelnicy doceniają rzeczowe podejście i wysiłek autora, aby oprzeć interpretacje na dowodach historycznych. Jednak niektórzy uważają, że styl pisania jest trudny ze względu na staroangielski i słabe formatowanie, co może utrudniać zrozumienie. Ogólnie rzecz biorąc, jest to cenne źródło informacji dla osób zainteresowanych historią Tudorów.

⬤ Zawiera szczegółowy i rzeczowy opis życia Małgorzaty Beaufort i jej znaczenia w historii Tudorów.
⬤ Autor opiera interpretacje na własnych słowach i działaniach Małgorzaty, a nie na założeniach.
⬤ Wciągająca dla osób zainteresowanych historią anglosaską.
⬤ Oferuje wgląd w zmagania i wyzwania, przed którymi stanęła Małgorzata jako potężna kobieta w swoich czasach.

⬤ Styl pisania może być trudny do naśladowania ze względu na przypadkowe przejścia do starego angielskiego i mylące formatowanie.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że książka nie jest spójna i może być powolna w angażowaniu się w dużą obsadę postaci.
⬤ Pokrycie niektórych aspektów panowania Henryka VII jest uważane przez niektórych za powierzchowne.
⬤ Istnieją problemy z edycją i przejrzystością opisów.

(na podstawie 61 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Margaret Beaufort: Mother of the Tudor Dynasty

Zawartość książki:

Rozwiedziona w wieku dziesięciu lat, matka w wieku trzynastu lat i trzykrotna wdowa. Niezwykła prawdziwa historia „Czerwonej Królowej”, Lady Małgorzaty Beaufort, matriarchini Tudorów.

Urodzona w samym środku Wojny Róż, Małgorzata Beaufort stała się największą dziedziczką swoich czasów. Przeżyła burzliwe życie, czterokrotnie wychodząc za mąż i znosząc uwięzienie, zanim przekazała swoje roszczenia do korony Anglii swojemu synowi, Henrykowi VII, pierwszemu z monarchów Tudorów. Królewska krew Małgorzaty umieściła ją na obrzeżach królewskiej dynastii Lancasterów.

Po rozwodzie z pierwszym mężem w wieku dziesięciu lat, poślubiła przyrodniego brata króla, Edmunda Tudora, zostając wdową i rodząc swoje jedyne dziecko, przyszłego Henryka VII, przed swoimi czternastymi urodzinami. Małgorzata zawsze była żarliwie oddana interesom swojego syna, który dzięki niej ubiegał się o tron.

Wplątała się zarówno w zdradę, jak i spisek, starając się promować jego roszczenia, sprzymierzając się z królową Yorkistów, Elżbietą Woodville, próbując obalić Ryszarda III. Została uwięziona przez Ryszarda, a jej ziemie skonfiskowano, ale nadal pracowała na rzecz syna, ostatecznie przekonując swojego czwartego męża, potężnego lorda Stanleya, do porzucenia króla na rzecz Henryka w przeddzień decydującej bitwy pod Bosworth. To sam lord Stanley umieścił koronę na głowie Henryka na polu bitwy.

Henryk VII nadał swojej matce niezrównane znaczenie podczas swojego panowania. Stała się niezależną kobietą i zakończyła życie jako regentka Anglii, rządząc w imieniu swojego siedemnastoletniego wnuka, Henryka VIII.