Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Painting the Sacred in the Age of Romanticism
Po stuleciu racjonalistycznego sceptycyzmu i politycznych wstrząsów, XIX wiek obudził się do zaciekłej walki między siłami sekularyzacji a krzyżowcami chrześcijańskiego odrodzenia. Z tego pola bitwy wyłonił się ruch artystyczny, który stał się pochodnią nowej sztuki religijnej: Nazarenizm.
Od momentu powstania w Lukasbundzie w 1809 r. sztuka ta była kontrowersyjna. Niemniej jednak udało jej się stać lingua franca w kręgach religijnych w całej Europie, Ameryce i na całym świecie.
Jest to pierwsze obszerne studium ewolucji, struktury i złożoności pojęciowej tego archetypicznego dziewiętnastowiecznego języka wierzeń.
Nazareńskie poszukiwania nowoczesnego idiomu religijnego ewoluowały wokół powrotu do przednowoczesnych form egzegezy biblijnej i adaptacji tradycyjnych systemów ikonografii. Odzwierciedlając historyczną wrażliwość epoki, a także ogólne odrodzenie ortodoksji w różnych wyznaniach chrześcijańskich, nazarejczycy z wielką przenikliwością reagowali na palące współczesne obawy.
W rezultacie artyści nie tylko ożywili chrześcijańską ikonografię, ale raczej zrekonceptualizowali to, co może ona zrobić i powiedzieć. Ta kreatywność i elastyczność umożliwiła im zdecydowaną interwencję w kluczowe debaty porewolucyjnego społeczeństwa europejskiego: funkcję erotyzmu w życiu chrześcijańskim, rolę kobiet i kwestię społeczną, praktykę pobożności i naturę Kościoła, edukację dzieci i studiowanie Biblii, a także palącą kwestię antyjudaizmu i współczesnego antysemityzmu. Tym, co czyni sztukę nazarejczyków zasadniczo romantyczną, jest medytacja nad warunkami tworzenia sztuki wpisana w ich przywłaszczenie i ponowne odkrycie tradycji artystycznej.
Ta autorefleksyjność, daleka od reakcyjności, wyraża nowoczesność sztuki nazareńskiej. Niniejsze studium bada nazarenizm poprzez serię szczegółowych wykopalisk centralnych dzieł w nazareńskim korpusie powstałym między 1808 a latami sześćdziesiątymi XIX wieku. Rezultatem jest książka o możliwości religijnego znaczenia w sztuce nowoczesnej.
Ożywi ona badania w dziedzinie sztuki XIX wieku, romantyzmu oraz religii i sztuki, a także przywróci nazareńskim artystom należne im miejsce w czołówce romantycznej historii sztuki.