Maksym Wyznawca: Pisma wybrane

Opinie czytelników

Maksyma Wyznawcy podkreślają głębokie uznanie dla teologicznych i duchowych spostrzeżeń św. Maksyma, w szczególności jego dzieł na temat podwójnej natury Chrystusa i koncepcji miłości. Maksyma, w szczególności jego dzieła o dwoistej naturze Chrystusa i pojęciu miłości. Jednakże, książka ta jest znana z trudnych doświadczeń czytelniczych i pewnych problemów ze stanem fizycznym po jej otrzymaniu.

⬤ Głębokie teologiczne spostrzeżenia i znaczący wkład w chrześcijaństwo.
⬤ Ważny kontekst historyczny otaczający św. Maksyma i jego obronę chrześcijańskiej ortodoksji.
⬤ Bogata treść duchowa, szczególnie w „Stuleciach miłości”.
⬤ Wysoko ceniony przez prawosławnych chrześcijan i teologów.
⬤ Dobrze przygotowane wydanie z wartościowym materiałem.

⬤ Trudny i suchy styl czytania określany jako „żmudny”.
⬤ Niektóre egzemplarze dotarły uszkodzone z powodu słabych materiałów transportowych.
⬤ Książka twierdzi, że jest dwujęzyczna, ale nie zawiera greckiego tekstu.
⬤ Wprowadzenie może nie być skuteczne w podnoszeniu zawartości tekstu.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Maximus the Confessor: Selected Writings

Zawartość książki:

"Niezbędna dla większości bibliotek. " Library Journal Maximus the Confessor: Selected Writings tłumaczenie i przypisy George C.

Berthold wstęp Jaroslav Pelikan przedmowa Ir n e-Henri Dalmais, O. P. "Doskonałym umysłem jest ten, który dzięki prawdziwej wierze poznaje w najwyższej niewiedzy niepoznawalne, a wpatrując się we wszechświat swojego dzieła, otrzymał od Boga wszechstronną wiedzę o Jego Opatrzności i sądzie w nim, tak dalece, jak jest to dozwolone dla ludzi".

"Maksym Wyznawca (ok. 580-662) Maksym jest nazywany Wyznawcą ze względu na swoje cierpienia i pracę na rzecz prawdziwej wiary.

W siódmym wieku, kiedy herezja monoteletyzmu (wiara, że Chrystus miał tylko jedną wolę - boską) nękała Kościół, Maksymus wymownie wykazał, że Chrystus miał zarówno ludzką, jak i boską naturę. Pisząc we wstępie do tego tomu, Jaroslav Pelikan podkreśla znaczenie pism Maksyma dla współczesności: "Geniusz Maksyma Wyznawcy polegał na tym, że w stopniu, który został przyznany tylko nielicznym, był on w pełni dwujęzyczny, potwierdzając za pomocą negacji i mówiąc zarówno językiem duchowości, jak i językiem teologii z równą płynnością.

Patrząc na sytuację zarówno w zachodnim, jak i wschodnim chrześcijaństwie - i poza nim - ten dar bycia dwujęzycznym jest darem, którego ludzie wiary będą potrzebować bardziej niż kiedykolwiek w nadchodzących latach. ".