Making a Man: Gentlemanly Appetites in the Nineteenth-Century British Novel
Gruel i trufle, wino i gin, opium i kokaina. "Making a Man: Gentlemanly Appetites in the Nineteenth-Century British Novel" zajmuje się konsumpcją jedzenia, picia i narkotyków w XIX wieku, aby zbadać kwestię tego, co w rzeczywistości czyni mężczyznę w powieściach z tego okresu. Gwen Hyman analizuje rytuały jadalni, salonu, meliny opiumowej i laboratorium kokainowego oraz sposoby, w jakie te zachowania żywieniowe tworzą, demontują i przekształcają dżentelmeńskie ciało.
Dżentelmen, jak przekonuje "Making a Man", jest niebezpieczną siłą alimentacyjną. Zagrożony brakiem miejsca, stara się zlokalizować i oznaczyć siebie poprzez ucztowanie i post. Ale robiąc to, nieuchronnie grozi głodem, pochłonięciem i połknięciem otaczającej go społeczności. Dżentelmen jest jednocześnie fundamentalny i fundamentalnie zagrażający zdrowiu narodu: jego alimentarna potworność stanowi koszmar klasy średniej tego okresu.
"Making a Man" wykorzystuje historię i teorię jedzenia, krytykę literacką, antropologię, teorię płci, ekonomię i krytykę społeczną, aby odczytać dżentelmeńskich konsumentów od pana Woodhouse'a, zjadacza kleiku w "Emmie" Jane Austen, przez wampira i mężczyzn, którzy polują na niego w "Draculi" Brama Stokera. Hyman argumentuje, że apetyt jest kluczowym środkiem rzucania światła na nieuchwytną tożsamość dżentelmena, postaci, która jest ucieleśnieniem władzy, a jednak prawie nie jest ucieleśniona w literaturze wiktoriańskiej ".