Majdan: Rozwój i upadek megamiasta Trypillia w środkowej Ukrainie

Oryginalny tytuł:

Maidanets'ke: Development and Decline of a Trypillia Mega-Site in Central Ukraine

Zawartość książki:

Pod koniec V tysiąclecia p.n.e. na leśnych stepach na północ od Morza Czarnego pojawiły się jedne z największych osad tamtych czasów. Największe z tych miejsc znaleziono między południowym Bugiem a Dnieprem. Występują one zaledwie kilkadziesiąt kilometrów od siebie i zakłada się, że są częściowo zbieżne. Mega-siedliska Trypillia osiągały rozmiary do 320 hektarów z nawet 3000 budynków w jednym miejscu. W szczytowym okresie w jednym miejscu mogło mieszkać nawet 11 tys. 000 osób mogło mieszkać w jednej z tych osad.

Ale w jaki sposób ludzie gromadzili się w tych "mega-miejscach" Trypillia z kilkoma tysiącami mieszkań? Jak długo takie miejsca były zamieszkane i ilu ludzi tam mieszkało? Czy te osady były pierwszymi miastami, poprzedzającymi rozwój Mezopotamii? Aby odpowiedzieć na te pytania, niniejsza książka przedstawia wyniki badań w "mega-miejscu" Maidanets'ke.

Do tej pory Maidanets'ke reprezentuje najbardziej złożone z tych ogromnych miejsc i jest również jednym z najlepiej zbadanych. W oparciu o nowe wykopaliska przeprowadzone przez międzynarodowe zespoły, omówiono historię osady, jej strukturę i kontekst regionalny. Wyniki wykopalisk, z takimi elementami jak miejsce produkcji ceramiki, zagroda z groblą i kilka domów mieszkalnych, zostały szczegółowo przedstawione. Szeroko zakrojony program datowania radiowęglowego przeprowadzony w różnych częściach stanowiska, w połączeniu z badaniami ceramiki, ujawnił kilka faz ciągłej okupacji w latach 3990-3640 kal. p.n.e.. Zgodnie z liczbą współczesnych struktur, po raz pierwszy szczegółowo zrekonstruowano demografię "mega-site".

Ukierunkowane badania geofizyczne w głównym obszarze zjawiska "mega-site" pokazują, że wyjątkowe niezamieszkane budynki i tak zwane mega-struktury występują regularnie zarówno w większych, jak i mniejszych osadach. Ogólnie rzecz biorąc, system osadniczy Trypillia wydaje się skalowalny, a małe osady są strukturalnie podobne do większych. Bez wyraźnych różnic we wzorcu osadniczym, z wyjątkiem wielkości, miejski charakter "mega-miejsc" jest kwestionowany.