Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Magnificent Decay: Melville and Ecology
Czym jest Melville poza wielorybem? Melville, od dawna znany ze swoich opowieści o morzu, był również zafascynowany wzajemnymi powiązaniami między żywymi gatunkami i systemami planetarnymi, co wpłynęło na jego pracę w sposób, który obecnie nazywamy "ekologicznym". Odczytując Melville'a w kontekście dziewiętnastowiecznej nauki, Tom Nurmi twierdzi, że najlepiej można go rozumieć jako protoekologa, który w innowacyjny sposób angażuje się w uwikłanie sfer ludzkich i pozaludzkich.
Melville żył w okresie, w którym proces specjalizacji naukowej był w toku, podczas gdy amerykańscy pisarze jednocześnie zajmowali się integracją nauki i sztuki. Zanurzony w pracach Lyella, Darwina i innych pionierów nauki, tworzył opowiadania i wiersze, które sprawiały, że złożoność sieci geologicznych, botanicznych i zoologicznych była widoczna dla szerokiego grona czytelników, jak na ironię w najbardziej "nienaukowych" formach fikcji i poezji.
Na tle literackich, filozoficznych i naukowych wpływów Melville'a, Magnificent Decay koncentruje się na czterech z jego najbardziej zaniedbanych dzieł - Mardi (1849), Pierre (1852), The Piazza Tales (1856) i John Marr (1888) - aby pokazać, że razem literatura i nauka oferują zbiorowy wgląd w przeszłość, teraźniejszość i przyszłe turbulencje antropocenu. Śledząc konwergencje twórczości ekologicznej i literackiej, mniej czytane teksty Melville'a badają złożoną interakcję między materią nieożywioną, życiem i społeczeństwem ludzkim w wielu skalach, a tym samym ilustrują wartość sztuki literackiej dla reprezentowania relacji ekologicznych.