Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 9 głosach.
Fluxgate Magnetometers for Space Research
Wszystkie magnetometry fluxgate opierają się na teorii H. Aschenbrennera i G.
Goubau opracowanej w 1936 roku i pierwszych fluxgate opracowanych przez F. F rstera.
Już wczesne satelity, takie jak Putnik 3 (Dolginov-Rosja, 1958), Mariner 4 (NASA/USA, 1964), pierwszy niemiecki satelita AZUR (Musmann, 1969) badający pola magnetyczne Ziemi, Księżyca, Wenus, Mars i inne planety korzystały z magnetometrów fluxgate, aż do najnowszych badań NASA/ESA na CASSINI (1998), Rosetta ESA (2004) i pierwszej sondy kosmicznej z silnikiem jonowym, NASA-DEEP-SPACE-ONE (Musmann/Kuhnke, 1998), (patrz okładka). ) Bardzo precyzyjne pomiary ziemskiego pola magnetycznego w przestrzeni kosmicznej zostały wykonane przy użyciu magnetometrów fluxgate w połączeniu z magnetometrami skalarnymi (MAGSAT-Acuna,1979;OERSTED-Primdahl,1999;CHAMP-L hr,2000) Opublikowano tylko kilka szczegółowych opisów teorii oraz sposobu projektowania i kalibracji kosmicznych magnetometrów fluxgate oraz sposobu uzyskiwania wiarygodnych, dokładnych pomiarów składowych pola magnetycznego w kosmosie. Dlatego światowa społeczność małych magnetometrów fluxgate postanowiła udokumentować i zapisać całą swoją wiedzę na temat magnetometrów fluxgate w tej książce przed przejściem na emeryturę.