Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 6 głosach.
Oryginalny tytuł:
Magazine: The Cut-Up Asemics
Zawartość książki:
Gdzie trafia tekst po przeczytaniu? Pismo czysto asemiczne to całkowite rozpuszczenie tekstu, pozostawiające ślady ludzkiej ręki. Prace te zajmują przestrzeń między początkowym tekstem wizualnym a czystym wynikiem asemicznym.
Początkowo zaczerpnięte z magazynów drukowanych, wybrane głównie ze względu na tekst i formy typograficzne, prace te są wizualnymi/konkretnymi stanami powyższego procesu. Odzwierciedlają utratę pamięci, częściowe zrozumienie znaczenia i niewerbalny wkład sensoryczny. One również będą wyparowywać w różnym tempie, w zależności od sposobu ich wprowadzania i "czytania" przez widza.
Dodatkowy element, który wydaje się być ruchem, reprezentuje aktywną rolę fizycznego pisania, upływ czasu i utratę znaczenia.
Prace zaczynają się, gdy Helmes znajduje czasopisma z interesującymi stylami pisma. Pracuje głównie z czarnym drukiem, ponieważ uważa, że kolor jest natrętnym znaczeniem, a następnie wyrywa wybrane strony jako pierwszy krok.
Tusz indyjski jest następnie nakładany na czysty papier o wymiarach 8-1 / 2 "x 11" za pomocą noża podniebiennego lub gumki. Znaki atramentu są wykonywane w swobodnym stylu pisania, który nie jest zgodny z typową siatką składu. Po sfinalizowaniu ogólnego obrazu atramentu, strony czasopisma są rozrywane na poszczególne elementy, które są umieszczane na stronie i w ramach pracy znaków atramentu.
Pierwotne znaczenie czcionki zostaje zmienione i traci swoje odniesienia. Typ staje się wtedy sugestywny, zwłaszcza gdy różne formy są umieszczane w nowych relacjach z innymi "literami". Zwykle dołączone do linii atramentu, litery zaczynają całkowicie rozpadać się w nicość.
Bez możliwości odniesienia się do oryginalnego tekstu, czytelnik wnosi do procesu swoje pomysły/pomysły na temat tego, co tekst "mówi". Czasami włączane są całe słowa lub grupy słów, ale są one wybierane wyłącznie na podstawie potrzeby wizualnej, a nie sensu językowego.
Helmes uważa, że prace te stają się powidokami i rozszerzają proces czytania i zapamiętywania do unikalnej formy i obrazu siatkówki, który jest przyczepiony do tego, co pozostało z pamięci językowej. Stając się teraz kompletnym dziełem, przedłużają życie magazynu/tekstu/pisma, w przeciwieństwie do pamięci o znaczeniu tekstowym. Niektóre z wczesnych prac otrzymały tytuł "Bones", który ma na celu przekazanie języka pozbawionego "ciała" słowa i pozostawienie absolutnych podstaw jego formy.
Późniejsze prace są po prostu datowane i nie zawierają dalszych odniesień, umożliwiając w ten sposób konkretny punkt przejścia do pisania asemicznego.
