Ocena:
Książka jest bardzo chwalona za wnikliwe porady dotyczące śpiewu, dzięki czemu jest odpowiednia zarówno dla początkujących, jak i profesjonalistów. Wielu recenzentów docenia jej łatwy do odczytania format i głębię mądrości, którą oferuje, podkreślając znaczenie zrozumienia odczuć głosowych i podstawowych koncepcji pedagogicznych w śpiewie. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że styl pisania jest niejasny i chcieliby bardziej praktycznego skupienia się na konkretnych technikach śpiewu.
Zalety:⬤ Łatwa w czytaniu
⬤ oferuje cenne spostrzeżenia i mądrość na temat śpiewu
⬤ korzystna zarówno dla początkujących, jak i profesjonalistów
⬤ zawiera niezapomniane porady
⬤ służy jako świetne źródło informacji na lekcje śpiewu
⬤ ponadczasowa aktualność pomimo tego, że została napisana dawno temu
⬤ zachęca do świadomości, a nie do nadmiernego myślenia.
⬤ niektóre treści mogą być trudne do zrozumienia bez wcześniejszej wiedzy
⬤ przestarzały język angielski, który może nie spodobać się wszystkim czytelnikom
⬤ brak szczegółowych instrukcji technicznych, których niektórzy czytelnicy oczekiwali
⬤ może rozczarować tych, którzy szukają praktycznych technik śpiewu.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
Vocal Wisdom: Maxims of Giovanni Battista Lamperti
2010 Reprint wydania z 1931 roku.
Giovanni Battista Lamperti (1839-1910) był włoskim nauczycielem śpiewu i synem nauczyciela śpiewu Francesco Lampertiego. Jest on źródłem dla Vocal Wisdom: Maxims of Giovanni Battista Lamperti (1931).
Jego preferowanym sposobem nauczania była obecność trzech lub czterech uczniów na każdej lekcji: każdy miał swoją kolej, podczas gdy inni obserwowali i uczyli się w ten sposób. Mówiono, że był surowym, wymagającym instruktorem, który nie pochwalał pochlebstw, ale entuzjastycznie chwalił swoich uczniów za wyjątkowe osiągnięcia. Wielu uczniów Giovanniego stało się międzynarodowymi gwiazdami opery, w tym Irene Abendroth, Marcella Sembrich, Ernestine Schumann-Heink, Paul Bulss, Roberto Stagno, David Bispham i Franz Nachbaur.
The Technics of Bel Canto jest jedyną książką (poza maksymami przypomnianymi i opublikowanymi pośmiertnie przez jego ucznia Williama E. Browna), którą Giovanni kiedykolwiek napisał na temat swojej metody.