Mądrość: Przyuczanie do nieznanego i zaprzyjaźnianie się z losem

Opinie czytelników

Książka „The Incredible Value of Being An Apprentice” autorstwa Paula Duniona jest wysoko ceniona za wnikliwą eksplorację tajemnic życia i znaczenie podejmowania wyzwań jako uczeń życia. Czytelnicy doceniają zdolność Duniona do przedstawiania złożonych koncepcji psychologicznych poprzez historie i osobiste spostrzeżenia, które sprzyjają rozwojowi i mądrości. Książka zachęca do wrażliwości i akceptacji niedoskonałości jako kluczy do rozwoju osobistego.

⬤ Dobrze napisana
⬤ znaczący wkład w osobiste duchowe podróże
⬤ prowokująca do myślenia i wnikliwa
⬤ zachęca do rozwoju, wrażliwości i uważności
⬤ oferuje zdroworozsądkowe podejście do życia
⬤ silnie rezonuje z osobistymi doświadczeniami czytelników i pracą coachingową.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać tematy za zbyt filozoficzne lub abstrakcyjne; skupienie się na akceptacji życia takim, jakie jest, może nie współgrać z każdym, kto szuka bardziej bezpośrednich rozwiązań lub praktycznych porad.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Wisdom: Apprenticing to the Unknown and Befriending Fate

Zawartość książki:

Mądrość: Apprenticing to the Unknown and Befriending Fate to przejrzysty opis takiego terminowania. Głównym tematem pracy jest: Nie możesz naprawić życia; a jeśli na to pozwolisz, życie może cię naprawić.

Wysiłki zmierzające do tego, aby życie było właściwe - w tym obejście duchowe, obejście intelektualne, obejście przetwarzania psychologicznego i obejście ciekawostek - są obalane jako rzekome objazdy wokół tajemnicy życia, nieprzewidywalności i niepewności. Praca ta oferuje unikalny model rozwojowy opisujący, w jaki sposób mądrość ewoluuje, gdy pozwalamy porażce przerwać roszczenia ego do suwerenności, przygotowując nas do pogodzenia się z nieuniknioną dominacją życia. Możemy wtedy zacząć żyć pytaniem: O co prosi nas życie? Dalsze dojrzewanie praktyki odbywa się, gdy żyjemy pytaniem: Jak potwierdzić, co naprawdę ma znaczenie? Docelowa grupa odbiorców składa się z tych, którzy nie chcą wierzyć, że starzenie się oznacza gromadzenie lat, a jednocześnie popadanie w przeciętność, masowanie koktajlami i grę w golfa.

Moja praca nadal ujawnia populację zbliżającą się do wieku średniego, która jest rozczarowana dominującym kulturowym rozumieniem starzenia się.

Chcą wierzyć, że starzenie się to nie tylko ucieczka od niespełniającej się kariery i doświadczanie psychicznego i fizycznego upadku. Grupa ta w znacznym stopniu skorzysta z jasnego opisu tego, jak skonstruować osobistą epistemologię lub co to znaczy "uczyć się o tym, jak wiedzieć".

Tekst wprowadza pojęcie dobrego poznania, które pozwala uniknąć oznaczania faktów jako pewnych. Czytelnik jest zachęcany do zaangażowania się w poznanie wiedzącego, w odniesieniu do uprzedzeń i psychologicznych mechanizmów obronnych, z zadowoleniem przyjmując dwuznaczność i ignorancję. Docelowa grupa odbiorców obejmuje również osoby w wieku emerytalnym, które chcą wierzyć, że ich doświadczenie życiowe nie ogranicza się do serii osobistych i zawodowych zwycięstw i porażek.

Chcą raczej pozostawić po sobie dziedzictwo jako ostatnią ofiarę, obejmującą dobrze przeżyte życie, czując się przygotowanym do opuszczenia tej ziemskiej płaszczyzny. Starzejący się uczeń jest zainspirowany do zdobycia artefaktu symbolizującego jakąś wczesną siłę napędową, która dawała moc w imię przygody i ambicji. Analizowanych jest siedem etapów rozwoju, prowadzących od siły napędowej ambicji do siły napędowej rozróżniającej mądrości.

Mając mniej do udowodnienia, łaska przychodzi do starzejącego się ucznia, przerywając poczucie pilności. Wdzięczność godzi nas z łaską, przekształcając się w oczy miłosierdzia, gdy starzejący się uczeń zna teraz prawdziwą nazwę domu.