Ocena:

Książka „The Tears of Things” autorstwa Schwengera zagłębia się w relację między sobą a przedmiotami, badając tematy melancholii i percepcji. Recenzenci uznali treść za wnikliwą i inspirującą, szczególnie dla artystów i kolekcjonerów, chociaż niektórzy zauważyli, że chcieliby bardziej skupić się na poetyce dzieciństwa i przedmiotach przejściowych.
Zalety:Zapewnia głęboki wgląd w relacje z przedmiotami fizycznymi, pomagając artystom wyartykułować ich motywacje. Pięknie napisana i przystępna, czerpie z bogatych koncepcji filozoficznych i psychologicznych. Recenzenci czuli się zainspirowani i poruszeni treścią, uznając ją za wartościową zarówno dla twórców, jak i kolekcjonerów.
Wady:Niektórzy recenzenci życzyli sobie większej eksploracji konkretnych tematów, takich jak poetyka dzieciństwa i przedmioty przejściowe. Każda praca ma swoje ograniczenia, które mogą być postrzegane jako wady.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
The Tears of Things: Melancholy and Physical Objects
Otaczamy się materialnymi rzeczami, które zawierają wspomnienia, ale mogą jedynie reprezentować to, co utraciliśmy. Przedmioty fizyczne - takie jak własne ciało - umiejscawiają nas i definiują, ale jednocześnie są dla nas zasadniczo obojętne. Melancholia tego rozdźwięku jest bogatym źródłem inspiracji dla artystów.
Peter Schwenger zręcznie splata teorię filozoficzną i psychoanalityczną z praktyką artystyczną. Książka The Tears of Things, poświęcona częściowo kolekcjonowaniu, sama w sobie jest zbiorem przykładowych obiektów sztuki - literackich i kulturowych prób kontrolowania i posiadania rzeczy - w tym obrazów Georgii O'Keeffe i Rene Magritte'a; rzeźby Louise Bourgeois i Marcela Duchampa; pudełka Josepha Cornella; grafiki Edwarda Goreya; beletrystykę Virginii Woolf, Georgesa Pereca i Louise Erdrich; halucynacyjne encyklopedie Jorge Luisa Borgesa i Luigiego Serafiniego; oraz fotografie zwłok Joela Petera Witkina.
Jednak te reprezentacje przedmiotów nieustannie nie spełniają naszych aspiracji. Schwenger bada to, co pozostało - gruz i odpady - i pyta, co sztuka może z nich zrobić. To, co się wyłania, nie jest sztuką, która ponownie składa, ale taką, która kwestionuje, co to znaczy składać w pierwszej kolejności. W tym katalogu odpadów znajduje się ostateczna martwa natura, zwłoki, gdzie dychotomia podmiot-przedmiot uzyskuje ostateczne ironiczne pojednanie.
Peter Schwenger jest profesorem języka angielskiego na Mount St. Vincent University w Halifax w Nowej Szkocji. Jest autorem książek Fantasm and Fiction: On Textual Envisioning, Letter Bomb: Nuclear Holocaust and the Exploding Word oraz Phallic Critiques: Męskość i literatura XX wieku.