Ocena:
Książka jest przejmującą eksploracją podróży córki opiekującej się matką z chorobą Alzheimera, uchwycającą emocjonalną złożoność i doświadczenia związane z demencją. Książka porusza tematy miłości, poświęcenia i wyzwań związanych z opieką nad chorą matką, jednocześnie dostarczając wiarygodnych scenariuszy dla tych, którzy stanęli w obliczu podobnych okoliczności.
Zalety:Czytelnicy chwalili emocjonalną głębię, relatywne doświadczenia i rozwój postaci. Opowiadanie historii zostało opisane jako mistrzowskie i wciągające, z wciągającym stylem narracji i doskonałą narracją. Wiele osób uznało, że obraz życia z bliską osobą cierpiącą na demencję jest szczery i prawdziwy, wywołując osobiste refleksje i wspomnienia.
Wady:Niektórzy czytelnicy uznali treść za emocjonalnie trudną, ponieważ przywołała ona osobiste doświadczenia z chorobą Alzheimera lub demencją. Pojawiły się również wzmianki o konkretnych wyzwalających nazwiskach lub sytuacjach, które utrudniały niektórym czytanie. Kilka recenzji wskazywało na uczucie dyskomfortu lub smutku związanego z tematem, co może wpływać na przyjemność z lektury.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
The Tears We Never Cried
Tragiczna diagnoza matki.
Życie córki w zawieszeniu.
Zakończenie i nowy początek...
Matka Cassandry McDowall była zapominalska od jakiegoś czasu, ale nigdy nie spodziewała się, że Alzheimer o szybkim początku pojawi się znikąd i wstrząśnie ich światem do samego rdzenia.
Gdy Cassie zawiesza swoje i tak już kiepskie życie, niezłomna wola i duch przygody jej mamy okazują się być nie lada wyzwaniem.
A gdy jej matka słabnie, oboje wyruszają w ostatnią przygodę - podróż, która ujawnia tajemnice na skraju zagubienia, radość z zagranicznych zachodów słońca i miłość tam, gdzie nie sądziła, że jest to możliwe.
