Łzy Christepony

Opinie czytelników

Recenzje „Tears of Christepona” chwalą ją jako wciągającą i głęboko poruszającą pracę, która czerpie z życiowych doświadczeń i duchowych spostrzeżeń autora. Oferuje konwersacyjny ton, jednocześnie poruszając złożone kwestie i promując przesłanie nadziei i wrażliwości w podzielonym świecie. Może jednak nie trafić do czytelników, którzy ściśle trzymają się dogmatów lub doktryn.

⬤ Wciągająca i konwersacyjna proza
⬤ głęboko poruszająca i emocjonalnie rezonująca
⬤ bada złożone kwestie z wrażliwością
⬤ promuje nadzieję i mądrość
⬤ szczera refleksja nad życiowymi doświadczeniami autora
⬤ kwestionuje dogmatyczne poglądy na rzecz bardziej otwartej duchowości.

Nie nadaje się dla czytelników, którzy są sztywni w swojej wierze lub duchowości; może być uważana za zbyt niekonwencjonalną dla osób skupionych na doktrynie.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Tears of Christepona

Zawartość książki:

Wczesnym rankiem w listopadzie 2019 roku Carter Heyward obudziła się z głosem, który uznała za swój, ale może nie do końca. Pogrążona w smutku, ponieważ u jej konia Feather właśnie zdiagnozowano rzadkiego raka koni; cierpiąca z powodu świeżo złamanej ręki; i przerażona moralnie upadłym stanem narodu pod rządami Donalda Trumpa, Carter rozpoczyna z kimś rozmowę.

Z samą sobą? Siłą wyższą? Przyjaciółmi, którzy odeszli? Nieustępliwy głos nazywa siebie (lub siebie) Christeponą. W ten sposób Carter Heyward rozpoczyna mistyczną prezentację swojej stale pogłębiającej się pasji do sprawiedliwości - miłości na każdym poziomie naszego wspólnego życia, od bardzo osobistego po szersze konteksty społeczne i polityczne.

Przechodząc do żałoby, Carter zmaga się z problemem zła. Zanurza się we własnym gniewie i nienawiści, a także w gniewie i nienawiści innych, i wynurza się w entuzjastycznych wybuchach wdzięczności, radości i nadziei.