Ocena:
Książka „Lunch at the Piccadilly” autorstwa Clyde'a Edgertona zebrała mieszane recenzje. Podczas gdy wielu czytelników doceniło humorystyczny i czuły portret życia w domu opieki, inni uznali ją za trudną w czytaniu i mało atrakcyjną dla młodszych odbiorców. Niektórzy uważali, że historia była urocza i przyjemna, podczas gdy znaczna część klubu książki nie rezonowała z nią.
Zalety:Przezabawna i pełna miłości historia, bohaterowie, z którymi można się utożsamić, przyjemna dla starszych odbiorców, uroczy portret życia w domu opieki, humorystyczne i wrażliwe pisarstwo, podkreśla dynamikę życia w domu opieki z zabawą i czułością.
Wady:Trudny styl pisania, nie przemawiający do młodszych pokoleń, niektóre wątki nie prowadzą donikąd, zakończenie wydawało się nagłe, niektórzy uważali, że nie jest to zbyt zabawne w porównaniu z innymi pracami autora, a znaczna część czytelników z klubów książki nie podobała się.
(na podstawie 43 opinii czytelników)
Lunch at the Piccadilly
W swojej ósmej, przepysznie zabawnej powieści, Clyde Edgerton przedstawia nam niepohamowaną Lil Olive, która niedawno przybyła do Rosehaven Convalescence Center, aby odzyskać siły po ciężkim upadku. Lil tęskni za powrotem do własnego mieszkania, a ponieważ jej prawo jazdy wygasa dopiero w dniu jej dziewięćdziesiątych siódmych urodzin, pragnie również wrócić za kierownicę swojego sportowego Oldsa z 89 roku.
Aby umilić sobie czas, Lil nawiązuje nowe przyjaźnie. Pani Maudie Lowe i pani Beatrice Satterwhite, które zakładają się o to, czy szklane oko Clary Cochran wyjdzie w nocy. I L.
Ray Flowers, niezależny ewangelicki kaznodzieja z fantazyjnymi białymi włosami, który śpiewa swoje kazania, gra na gitarze i aspiruje do jeszcze wyższego powołania.
Nad wszystkim czuwa Carl, bratanek Lil, kawaler w średnim wieku, o złotym sercu i cierpliwości świętego. Ale wkrótce Rosehaven zostaje wywrócone do góry nogami, a wynik jest dla każdego zgadywaniem.
Lil i dziewczyny kradną samochód i ruszają na autostradę. Wizja L. Raya o narodowym ruchu jednoczącym kościoły i domy opieki (Nurches of America) zostaje przyjęta przez mieszkańców.
Jest też mały, brudny sekret Darli Avery, który może oznaczać koniec wizjonerskiego kaznodziei. Edgerton przygląda się wyzwaniom związanym ze starzeniem się ze współczuciem, wrażliwością i charakterystycznym dla siebie poczuciem humoru. Podobnie jak w przypadku bestsellera Walking Across Egypt, jest to klasyczny Edgerton: mądry, pełen troski i śmiechu na głos.
